بررسی مقایسه‌ای پیامدهای مادری-جنینی در زنان با پلاسنتا پرویای قدامی و خلفی

مقدمه: جفت سرراهی، یکی از علل شایع خونریزی سه ماهه سوم بارداری است که با عوارض مادری و جنینی همراه بوده و به عنوان حاملگی پرخطر، به مراقبت‌های ویژه نیاز دارد. محل لانه‌گزینی جفت در پیامد مادری جنینی از جمله وقوع خونریزی واژینال به‌دنبال سزارین، نیاز به تزریق خون و سزارین هیسترکتومی در زنان مبتلا به جفت سرراهی می‌تواند موثر باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه پیامدهای مادری جنینی در زنان با پلاسنتا پرویای قدامی و خلفی انجام گرفت. روش‌کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 54 نفر از بیماران بستری با تشخیص پلاسنتا پرویا بر اساس شواهد سونوگرافی که طی سال های 93-1387 در بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه ختم بارداری داده شده بودند، انجام شد. متغیرهای مادری و جنینی بر اساس چک لیست از پرونده بیماران استخراج شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss (نسخه 20) و آزمون‌های تی مستقل یا یو من ویتنی و آزمون کای دو یا فیشر انجام شد. میزان p‌ کمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: فراوانی چسبندگی غیرطبیعی جفت در گروه با پلاسنتا پرویای قدام بیشتر بود. در گروه با جفت قدامی از مجموع 27 مورد، 12 مورد (44.4%) و در گروه با جفت خلفی از 27 مورد، 5 مورد (18.5%) نیاز به هیسترکتومی داشتند که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (0.04=p). همچنین 13 بیمار (48.1%) در گروه جفت قدامی و 5 بیمار (18.5%) در گروه جفت خلفی نیاز به دریافت خون داشتند که دو گروه از این نظر تفاوت آماری معناداری داشتند (0.021=p). بین دو گروه قدامی و خلفی از نظر وزن تولد (0.949=p) و نمره آپگار (0.623=p)، تفاوت معناداری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: نیاز به هیسترکتومی و دریافت خون و فرآورده های خونی در زنان با پلاسنتا پرویای قدامی نسبت به پلاسنتا پرویای خلفی تفاوت معناداری دارد و این مهم باید در اتخاذ استراتژی های قبل از عمل برای اینگونه بیماران در نظر گرفته شود.