بررسی فراوانی حاملگی و عوامل پیش‌بینی کننده آن در سیکل‌های iui در مرکز ناباروری میلاد در طی سال‌های 92-1390

مقدمه: شیوع بالای نازایی در جامعه ما (9/24%) یک مشکل عمده محسوب می‌شود. تلقیح اسپرم داخل رحمی به‌دلیل هزینه کم و غیر‌تهاجمی بودن آن، به‌عنوان خط اول درمان نازایی در روش های کمک باروری انتخاب می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی بارداری و عوامل پیش‌بینی کننده آن در iui انجام شد.روش‌کار: این مطالعه مقطعی بر روی 308 زوج نابارور که در طی سال های 921390 به مرکز ناباروری میلاد مراجعه کرده بودند، انجام شد و در مجموع 370 سیکل iui برای زنان نابارور صورت گرفت. زنان نابارور تحت رژیم دارویی لتروزول به‌همراه fsh نوترکیب قرار گرفته و پس از کنترل با سونوگرافی ترانس واژینال و مشاهده حداقل یک فولیکول بالغ با سایز بیش از 16 میلی‌متر، تحت تزریق hcg (5000 واحد) قرار می‌گرفتند. 36 ساعت بعد، iui انجام می‌شد و موفقیت iui و وقوع حاملگی با انجام تست حاملگی و سونوگرافی ترانس واژینال تایید می‌شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss (نسخه 16) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.یافته‌ها: در این مطالعه میزان کلی حاملگی 8/23% بود. عواملی نظیر تعداد دفعات کمتر iui (035/0=p)، وجود تنها یک عامل ناباروری شناخته شده (01/0=p)، تعداد حداقل دو فولیکول بالغ (001/0=p)، ضخامت آندومتر حداقل 10 میلی‌متر (003/0=p)، عدم استفاده از تناکولوم (01/0=p)، میزان تحرک پیشرونده اسپرم در مایع منی بیش از 50% (015/0=p) و تعداد اسپرم متحرک و فانکشنال بیش از 5 میلیون عدد (015/0=p) به‌طور معناداری بر وقوع حاملگی موثر بودند. سن زن (08/0=p)، طول مدت ناباروری (94/0=p)، نوع و علل ناباروری (083/0=p) و همچنین غلظت (269/0=p) و شکل اسپرم (67/0=p) بر وقوع حاملگی تاثیر معناداری نداشتند.نتیجه‌گیری: تعداد دفعات کمتر iui، وجود تنها یک عامل ناباروری، وجود حداقل 2 فولیکول بالغ، ضخامت آندومتر حداقل 10 میلی‌متر، عدم استفاده از تناکولوم، تحرک اسپرم بیش از 50% و تعداد اسپرم متحرک بیش از 5 میلیون بر وقوع حاملگی در سیکل های iui موثر هستند.