تاثیر تمرینات مقاومتی همراه با مصرف کورکومین بر نیم‌رخ لیپیدی زنان چاق

مقدمه: با توجه به ارتباط بین الگوی زندگی با سلامتی و بروز بیماری های غیر واگیردار، تغییر الگوی زندگی می‌تواند اثرات مثبتی بر سلامتی داشته باشد. با این وجود اثر الگوی زندگی و بروز بیماری‌ها با عامل چاقی و اختلالات ناشی از آن به خوبی معلوم نیست. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ترکیب تمرین مقاومتی و مصرف کورکومین بر نیم‌رخ لیپیدی زنان چاق و دارای اضافه وزن غیرفعال انجام شد.روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در نیمسال دوم سال تحصیلی 93-1392 بر روی 40 نفر (از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد) از زنان غیر فعال در دامنه سنی 3520 سال سالم و دارای کلسترول نزدیک به دامنه خطر با شاخص توده بدنی 3228 کیلوگرم بر متر مربع انجام شد. افراد به صورت تصادفی در چهار گروه 10 نفره کنترل، تمرین دارونما، کورکومین و تمرین کورکومین قرار گرفتند. گروه‌های مصرف‌کننده کورکومین، به مدت 8 هفته روزانه یک کپسول 80 میلی گرمی نانومیسیل کورکومین را مصرف کردند. گروه‌های تمرین نیز هفته‌ای 3 جلسه به مدت 8 هفته تمرین مقاومتی را اجرا نمودند. اطلاعات مربوط به نیم‌رخ لیپیدی با استفاده از آزمایش خون گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss (نسخه 18) و آزمون‌های آنالیز واریانس، کروسکال والیس، آزمون شفه و آنالیز کوواریانس استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.یافته‌ها: پس از 8 هفته تمرین غلظت تری‌گلیسیرید در گروه تمرین همراه با مصرف کورکومین نسبت به گروه کورکومین به طور معناداری کاهش یافت (027/0=p). تفاوت معناداری در vldlc (389/0=p)، غلظت hdlc (205/0=p)، ldlc (503/0=p) و کلسترول (335/0=p) پس از ترکیب تمرین مقاومتی و مصرف کورکومین مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی و کورکومین اثر یکدیگر را بر کاهش نیمرخ چربی تقویت نمی‌نمایند. همچنین پاسخ نیمرخ لیپیدی به تمرین و کورکومین مشابه نبوده و از آنجایی که هم تمرین و هم مصرف کورکومین و ترکیب آنها بر برخی شاخص‌های نیمرخ لیپیدی اثر مطلوب داشت، توصیه می‌شود دختران دارای اضافه وزن به عنوان اقدام پیشگیرانه  از هریک از این مداخله‌ها استفاده کنند.