بررسی تاثیر آموزش از طریق پیام کوتاه بر کنترل قندخون زنان باردار پره دیابتیک

مقدمه: امروزه درباره اثربخشی روش های مختلف آموزشی بر کنترل قندخون بیماران مبتلا به دیابت اختلاف نظر وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش از طریق پیام کوتاه بر کنترل قندخون زنان باردار پره دیابتیک انجام شد.روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1395 بر روی 100 زن باردار پره دیابتیک مراجعه کننده به مراکز بهداشتی منتخب شهر اهواز انجام شد. نمونه ها به دو گروه مساوی کنترل و آزمون تقسیم شدند. گروه کنترل تحت آموزش حضوری و گروه آزمون علاوه بر آموزش حضوری، آموزش از طریق پیامک دریافت کردند. در هر دو گروه قندخون ناشتا قبل (بین هفته 1412 بارداری) و بعد از آموزش (بین هفته 2624 بارداری) و تست تحمل گلوگز خوراکی بعد از آموزش بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss (نسخه 20) و آزمون های تی مستقل، کای دو و تی زوجی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.یافته‌ها: میانگین قندخون ناشتا و تست تحمل گلوگز خوراکی 1 ساعته و دو ساعته در دو گروه اختلاف آماری معناداری نداشت (p>0/05)، اما میزان قندخون در گروه آموزش از طریق سرویس پیام کوتاه کمتر از گروه آموزش حضوری بود. بر اساس آزمون تی زوجی، در هر دو گروه بین قندخون ناشتا قبل و بعد از مداخله اختلاف آماری معناداری وجود داشت (p<0/001).نتیجه‌گیری: هر دو روش آموزش از طریق سرویس پیام کوتاه و آموزش چهره به چهره اثری مشابه دارند و می توانند باعث کاهش قندخون زنان باردار پره دیابتیک شوند، اگرچه در گروه آموزش از طریق سرویس پیام کوتاه این تاثیر بیشتر بود.

The effect of education through short massage system on blood glucose control of prediabetic pregnant women

Introduction: Nowadays, there is a controversy regarding the efficacy of different educational methods on controlling of blood glucose in diabetic patients. This study was performed with aim to assess the effect of education thorough short massage system on blood glucose control of prediabetic pregnant women.Methods: This clinical randomized trial was performed on 100 prediabetic pregnant women who referred to the selected health centers of Ahvaz in 2016. Women were randomly assigned into intervention and control groups equally. The control group received face to face education and intervention group received short massage in addition to face to face education. In both groups, fasting blood glucose (FBG) was evaluated before (between 1214 gestational weeks) and after the education (between 2426 gestational weeks) and oral glucose tolerance test (OGTT) was assessed after the education. Data were analyzed using SPSS software (version 20) and Chisquare and independent t and paired ttests. P<0.5 was considered significant.Results: There was not statistically significant difference between two groups regarding to FBG and 1hour and 2hour OGTT after the intervention (P>0.05), but after intervention, the blood glucose level in intervention group was lower than that in control group. Based on paired ttest, there was not statistically significant difference between two groups regarding to FBG before and after the intervention (P< 0.001).Conclusion: Both methods of education through short message system and face to face education have similar effect and can decrease the blood glucose in prediabetic pregnant women; however, the effect was more observed in the group of education through short message system.