بررسی میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و اسید اوریک در مبتلایان به دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم

مقدمه: اطلاعات کم و ضد‌ و ‌نقیضی در رابطه با ارتباط سطوح سرمی هموسیستئین، نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و اسید اوریک با شاخص ‌های مقاومت به انسولین در دیابت بارداری گزارش شده است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین، نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و اسید اوریک و ارتباط آن‌ها با شاخص ‌های مقاومت به انسولین در دیابت بارداری در مقایسه با بارداری سالم انجام شد. روش‌ کار: این مطالعه مقطعی در سال‌های 93-1392 بر روی 30 زن مبتلا به دیابت بارداری و 30 زن باردار سالم مراجعه کننده به بیمارستان عسلیان شهر خرم ‌آباد انجام شد. میزان سطوح سرمی گلوکز و اسید اوریک با استفاده از روش نورسنجی و میزان سطوح سرمی هموسیستئین، آدیپونکتین و انسولین با استفاده از روش الایزا اندازه ‌گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ ها با استفاده از آزمون ‌های آماری تی مستقل و همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 0/05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ‌ها: میانگین سطوح سرمی هموسیستئین در دیابت بارداری به طور معنی ‌داری بالاتر از بارداری سالم بود (p<0/001). در مقابل، سطح آدیپونکتین (0/003=p) و نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین (0/001=p) به طور معنی داری پایین ‌تر بود. سطوح سرمی اسیداوریک تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه نشان نداد. همبستگی مستقیم و معنی داری بین سطوح سرمی هموسیستئین و انسولین در دیابت بارداری مشاهده شد (p=0/031، r=0/40). سطوح سرمی اسیداوریک همبستگی مستقیم و معنی ‌داری را با شاخص مقاومت به انسولین در گروه بیمار نشان داد (0/41=p=0/38، r). همبستگی غیر مستقیم و معنی‌داری بین نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و قندخون ناشتا در بارداری سالم مشاهده شد (0/035=r=-/039 ،p). نتیجه‌گیری: افزایش هموسیستئین، کاهش نسبت آدیپونکتین به هموسیستئین و افزایش جزئی اسیداوریک می‌توانند به عنوان عوامل خطر ایجاد مقاومت به انسولین در دیابت بارداری مطرح باشند.

Serum levels of homocysteine, adiponectin and uric acid in gestational diabetes mellitus compared with normal pregnancy

Introduction: There are low and conflicting data about the relationships between homocysteine, adiponectin/ homocysteine ratio and uric acid with insulin resistance indexes in gestational diabetes mellitus (GDM). Therefore, this study was performed with aim to evaluate serum values of homocysteine, adiponectin, adiponectin/ homocysteine ratio and uric acid and their relationships with insulin resistance index in GDM compared with normal pregnancy. Methods: This crosssectional study was performed on 30 women with GDM and 30 normal pregnant women referred to Asalian hospital of Khorramabad during 20132014. Serum levels of glucose and uric acid were measured by photometric method and serum levels of homocysteine, adiponectin and insulin were measured by ELISA method. Data was analyzed by independent ttest and Pearson’s correlation analysis. PResults: Serum levels of homocysteine were significantly increased in GDM compared with normal pregnant women (P<0.001); while levels of adiponectin (P=0.003) and adiponectin/ homocysteine ratio (P=0.001) were significantly decreased. There was no significant difference in uric acid level between two groups. Significant and direct correlation was observed between levels of homocysteine and insulin with GDM (r=0.40, P=0.031). There was significant and direct correlation between levels of uric acid with insulin resistance index in experimental group (r=0.38, P=0.041). An indirect and significant correlation was observed between adiponectin/ homocysteine ratio and fasting blood glucose in normal control group (r= 0.39, P=0.035). Conclusion: Increased serum values of homocysteine and decreased values of adiponectin/ homocysteine ratio and lightly increased levels of uric acid could be considered as risk factors for insulin resistance in GDM.