بررسی ارتباط میزان پروتئین پلاسمایی a مرتبط با بارداری (pappa) با دیابت بارداری

مقدمه: دیابت شایع‌ترین عارضه طبی در بارداری می‌باشد که اثرات نامطلوبی روی مادر و نتایج جنینی و نوزادی دارد. دیابت بارداری در 53% بارداری‌ها اتفاق می‌افتد. تشخیص زودهنگام دیابت بارداری می‌تواند از بروز این عوارض جلوگیری کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین میزان پروتئین پلاسمایی a مرتبط با بارداری (pappa) با دیابت بارداری به منظور تشخیص یک عامل خطر جهت پیشگویی دیابت بارداری انجام شد. روش‌کار: این مطالعه تحلیلی آینده‌نگر از بهمن ماه سال 1394 تا مهر ماه سال 1395 بر روی 250 زن باردار مراجعه‌کننده به 6 مرکز بهداشتی قزوین انجام شد. در سن 1411 هفته میزان pappa اندازه‌گیری شد و سپس در هفته 2824 تست تحمل گلوکز خوراکی 75 گرمی بر روی نمونه‌ها انجام شد و ارتباط بین pappa و دیابت بارداری مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss (نسخه 21) و آزمون‌های کای دو، تی تست من ویتنی، خطر نسبی و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: 24 نفر (8/30%) از افراد با کاهش میزان pappa و 15 نفر (7/8%) از افراد با میزان طبیعیpappa به دیابت بارداری مبتلا شدند. بر اساس آزمون کای دو، بین دو گروه از نظر ابتلاء به دیابت بارداری تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت (001/0>p) و خطر ابتلاء به دیابت بارداری در گروه با کاهش pappa 90/3 برابر بیشتر از گروه کنترل بود (001/0>p، 14/887/1=(ci نتیجه‌گیری: پایین بودن میزان pappa در سن 1114 هفته می‌تواند به عنوان یک عامل خطر احتمالی در بروز دیابت بارداری باشد، بنابراین می‌تواند به عنوان یک تست تشخیصی زودهنگام جهت پیشگیری از عوارض نامطلوب جنینی و مادری به‌کار رود.