بررسی ارتباط شاخص توده بدنی با میزان شکست درمان های کمک باروری در زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک: مطالعه همگروهی گذشته نگر

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک در افرادی که به دنبال روش های درمانی کمک باروری هستند، مشاهده می شود و شیوع چاقی در این زنان 50% می باشد. شاخص توده بدنی می تواند در نتیجه سیکل درمانی ivf تاثیرگذار باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین شاخص توده بدنی با حاملگی شیمیایی بعد از سیکل درمانی ivf و یا تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم در زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در پژوهشگاه رویان انجام شد. روش کار: در این مطالعه هم گروهی گذشته نگر تعداد 983 سیکل درمانی ivf/icsi مربوط به زوجین نابارور مراجعه کننده به پژوهشگاه رویان در سال‌های 92-1391 مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 115 نفر آز آن‌ها مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بوده و وارد مطالعه شدند. شاخص توده بدنی افراد با اندازه گیری قد و وزن تعیین شد و بعد از دریافت سیکل درمانی متناسب، زنان دچار اضافه وزن و چاق با زنان نرمال از نظر حاملگی شیمیایی مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری stata(نسخه 13) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از کل بیماران که شامل 983 سیکل درمانی بود 7/11% مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بودند. در این افراد، بعد از کنترل متغیرهای مخدوش کننده و در مقایسه با زنان با شاخص توده بدنی نرمال، احتمال شکست درمان در افراد دارای اضافه وزن 04/1 برابر (حدود اطمینان 95 درصدی: 87/158/0، 883/0=p) و در افراد چاق 98/0 برابر (حدود اطمینان 95 درصدی: 86/151/0، 961/0=p) بود. نتیجه گیری: در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، احتمال حاملگی بعد از درمان کمکی برای ناباروری، در افراد نرمال، اضافه وزن و چاق اختلاف آماری معنی داری ندارد.

Relationship of Body Mass Index with Failure Rate in Assisted Reproductive Techniques in Polycystic Ovary Syndrome Infertile Women; A Retrospective Cohort Study

Introduction: Polycystic ovary syndrome (PCOS) is common in people seeking assisted reproductive techniques and the prevalence of obesity in these women is 50%. Body mass index can be effective in the result of IVF treatment cycle. This study was performed with aim to determine the relationship between body mass index and chemical pregnancy after IVF treatment cycle or intracytoplasmic sperm injection in infertile women with polycystic ovary syndrome at Royan Institute. Methods: In this retrospective cohort study, 983 treatment cycles of IVF/ICSI related to infertile couples referred to Royan institute during 20122013 were assessed. A total of 115 cases diagnosed with polycystic ovary syndrome were entered to the study. Body mass index was determined by measuring height and weight. After receiving proper treatment cycle, chemical pregnancy rate were compared between overweight and obese women with normal women. Data analysis was performed using Stata software (version 13). PResults: Among 983 treatment cycles, 11.7% of patients were diagnosed with polycystic ovary syndrome. In these cases, after adjusting for confounding variables and compared to the women with normal body mass index, the risk of treatment failure in overweight patients was 1.04 times (95% CI: 0.581.87, P=0.883) and in obese patients 0.98 times (95% CI: 0.511.86, p=0.961). Conclusion: In women with PCOS, the rate of pregnancy after assisted reproductive treatment was not significantly different between normal, overweight and obese cases.