بررسی شیوع آنمی فقر آهن و عوارض آن در بارداری در بانوان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی سمنان

مقدمه: آنمی فقرآهن در بارداری، اثرات نامطلوبی بر زنان باردار، جنین و نوزاد دارد. با توجه به شیوع بالای آن، مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی آنمی فقر آهن در زنان باردار در ابتدا و انتهای بارداری و تاثیر آن بر مادر، جنین و نوزاد انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی طی سال های 89-1386 بر روی 546 زن بارداری که جهت مراقبت‌ های دوران بارداری به تمام درمانگاه ها و مطب‌ های متخصصین زنان در سطح شهر سمنان مراجعه کرده بودند، انجام شد. آزمایشات cbc و فریتین سرم برای تمام بیماران انجام شد. هموگلوبین کمتر از 11 گرم در دسی لیتر همراه با کاهش خفیف تا شدید ذخایر آهن به عنوان آنمی فقر آهن تعریف شد. نتایج آزمایشات و مشخصات فردی در پرسشنامه ثبت و از آزمون‌ های دقیق فیشر، کای اسکوئر و t در سطح معنی داری 5% برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: در ابتدای بارداری در 169 زن باردار (31%) و در هفته 36 بارداری در 86 زن باردار (2/27%) آنمی فقر آهن مشاهده شد. در ابتدای بارداری، ارتباط آنمی فقر آهن با پاریتی مادر (001/0>p)، عفونت دوران بارداری (009/0=p) و وقوع iufd (002/0=p) از نظر آماری معنادار بود اما در هفته 36 بارداری، با هیچ یک از متغیرهای بررسی شده ارتباط معنی داری نداشت (05/0 نتیجه گیری: آنمی فقر آهن در سمنان شیوع بالایی داشته و عوارض واضحی بر پیامدهای بارداری دارد لذا بهتر است تا با تدوین پروتکل های تشخیصی و درمانی به صورت منطقه ای و متناسب با شیوع آنمی فقر آهن در جهت ارتقاء سطح سلامت و بهداشت مادران و نوزادان گام برداشت.