بررسی ارتباط کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد در سال 93-92

مقدمه: کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی، دو متغیری هستند که اخیراً به لحاظ اهمیت، مورد توجه بسیاری از مدیران قرار گرفته‌اند. شرایط کاری گوناگون، باعث ایجاد کیفیت‌ زندگی کاری و تعهدات ‌سازمانی متفاوت در هر سازمان می‌شود و سنجش این دو متغیر در حرفه مامایی با وجود اهمیت بالا محدود می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی- درمانی و زایشگاه‌‌ها انجام شد. روش کار: این مطالعه‌ توصیفی همبستگی در سال 93-1392 بر روی 230 مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ ها شامل پرسشنامه‌ اطلاعات فردی و کیفیت ‌زندگی کاری والتون و تعهد سازمانی آلن مایر بود. تجزیه و تحلیل داده‌ ها با استفاده از نرم افزار آماری spss (نسخه 19) و آزمون های اسپیرمن، پیرسون،کروسکال‌والیس، من ویتنی،کی دو و تی مستقل انجام شد. میزان معناداری 001/0p< می باشد. یافته ها: میانگین نمره‌ کیفیت زندگی کاری در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی ‌درمانی 16/12±89/67 و در ماماهای شاغل در زایشگاه ‌ها 08/13±16/62 بود. میانگین نمره‌ تعهد سازمانی در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی 06/10±40/76 و در ماماهای شاغل در زایشگاه‌ ها 09/11±61/75 بود. بر اساس آزمون پیرسون، بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی ماما در دو گروه مراکز بهداشتی درمانی (001/0p<،441/0=rp) و زایشگاه ها (001/0p<،633/0=rp) همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد. نتیجه‌گیری: بین کیفیت زندگی کاری با تعهد سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد؛ به گونه ای که کیفیت زندگی کاری بالاتر، تعهد بیشتری را برای کارکنان به همراه دارد. لذا سازمان‌ ها می‌توانند با افزایش سطح کیفیت زندگی کاری کارکنان، شاهد افزایش تعهد سازمانی و به دنبال آن رشد و پویایی سازمان باشند.