تاثیر برنامه ورزشی هوازی بر کیفیت زندگی زنان

مقدمه: یایسگی یک رویداد فیزیولوژیک است که منجر به پیامدهای جسمانی، روانی و اجتماعی در زندگی زنان شده و در نتیجه کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ورزش هوازی بر کیفیت زندگی زنان پری منوپوز و منوپوز انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی در سال 1392 بر روی 54 زن متاهل سالم منوپوز و پری منوپوز 60-45 ساله شهرستان کلیبر انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه مداخله (انجام ورزشی هوازی به صورت پیاده روی با شدت متوسط، 3 روز در هفته به مدت 12 هفته) و کنترل (بدون مداخله) قرار گرفتند. پرسشنامه کیفیت زندگی زنان یایسه توسط هر دو گروه قبل از مداخله، 8 و 12 هفته بعد از مداخله تکمیل شد. دو گروه از نظر نمرات بعد از مداخله با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس با کنترل نمرات پایه مورد مقایسه قرار گرفتند. نمرات پایین تر نشان دهنده کیفیت بهتر زندگی و شدت کمتر نشانه های یایسگی است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss(نسخه 18) و آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، کای دو، کای دو روند، تی مستقل، آزمون تحلیل کواریانس و اندازه های تکراری انجام شد. 05/0 > p معنادار در نظر گرفته شد.یافته ها: با کنترل نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله، میانگین نمره کلی کیفیت زندگی در پایان هفته 8 9/1- تا 7/13- (فاصله اطمینان 95%، تفاوت میانگین تعدیل یافته: 8/7-) و هفته 12 پس از مداخله (9/7- تا 8/17-، 9/12-) در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. همچنین نمره زیر دامنه های جسمانی و روانی- اجتماعی در هفته 8 و 12 و زیر دامنه وازوموتور در هفته 12 در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی-داری داشت (05/0 > p). بین دو گروه از نظر نمره بُعد علایم جنسی تفاوت معنی داری وجود نداشت (46/0=p). نتیجه گیری: انجام ورزش هوازی با شدت متوسط در بهبود کیفیت زندگی زنان منوپوز و پری منوپوز موثر است.