بررسی شیوع بی اختیاری ادراری و روده ای پس از زایمان و عوامل مرتبط با آن

مقدمه: در بین عوامل موثر بر تضعیف عضلات کف لگن، بارداری و زایمان طبیعی، به عنوان مهمترین عوامل خطر بی‌اختیاری‌های دفعی محسوب می‌شوند. با توجه به تناقض نتایج مطالعات موجود در مورد تاثیر روش زایمان بر بی‌اختیاری ادراری و مدفوعی، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع بی‌اختیاری ادراری و روده‌ای پس از زایمان و عوامل مرتبط با آن انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 91-1390 بر روی 429 زن ساکن شهر خلخال که 4 ماه از زایمان آنها گذشته بود، در مراکز بهداشتی سطح شهر خلخال انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه سندویک در مورد علایم بی‌اختیاری ادراری، مدفوعی و گازهای روده ای بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری spss (نسخه 20) و آزمون های تی مستقل، کای اسکویر و همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.یافته ها: شیوع بی‌اختیاری ادراری و گازهای روده‌ای در کسانی که زایمان سزارین داشتند به ترتیب 4/1% و 9/0 % و کسانی که زایمان طبیعی داشتند 9/1% و 4/1% بود که این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود (05/0 < p). همچنین بین بی‌اختیاری ادراری و گازهای روده‌ای با سن مادر ، تعداد بارداری، اپی زیاتومی، پارگی واژینال، تعداد زایمان سزارین و طبیعی ، وزن هنگام تولد نوزاد و دور سر نوزاد، ارتباط آماری معنی‌داری یافت نشد (05/0 < p).نتیجه گیری: روش زایمان و تکنیک‌های مامایی بر بروز بی‌اختیاری ادراری، مدفوعی و گازهای روده‌ای در زنان در فاصله زمانی 4 ماه پس از زایمان تاثیری ندارد.