بررسی تغییرات خلقی و عوامل موثر در دوران حوالی و بعد از یایسگی در همراهان مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه شاهد در سال 89- 1388

مقدمه: در برخی مطالعات گزارش شده که زنان در دوران حوالی یایسگی و یایسگی تغییرات خلقی بیشتری نسبت به قبل از یایسگی دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی افسردگی و اضطراب و ارتباط این تغییرات با برخی عوامل فردی اجتماعی و جسمانی انجام شد.روش کار: این مطالعه بر روی 201 زن از همراهان مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاه شاهد در طی سال های 89-1388 با محدوده سنی 60 - 45 سال سالم که از بیماری های روانی رنج نمی بردند، پس از گرفتن رضایت کتبی، انجام شد. سه پرسشنامه مربوط به خصوصیات فردی، مقیاس شدت علایم یایسگی و لیست 90 شکایت مشکلات روانی در اختیار افراد قرار گرفت و توسط آنان تکمیل شد. سطح سرمی هورمون محرک فولیکولی و استرادیول این افراد اندازه گیری شدند. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss (نسخه 17) و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: در این مطالعه میزان شیوع افسردگی 9/20 درصد و خلق اضطراب 4/20% درصد به دست آمد. از بین مشخصات فردی اجتماعی افراد، تنها بین اضطراب و فقدان همسر ارتباط معنی داری به دست آمد (01/0p=). بین تغییرات خلق با شکایات ناشی از کاهش سطح استروژن، بین مشکلات ادراری و ژنیتال با خلق افسرده و بین مشکلات گرگرفتگی، جسمانی و کاهش میل جنسی با خلق اضطراب ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (05/0 > p). بین سطح استرادیول و هورمون محرک فولیکولی سرم با تغییرات خلق ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0p > ).نتیجه گیری: در زنان در حوالی یایسگی بین اضطراب و فقدان همسر و کاهش میل جنسی ارتباط وجود داشت، همچنین بین تغییرات خلق و شکایات ناشی از کاهش سطح استروژن تفاوت معنی داری وجود داشت.