بررسی مقایسه ای اثر بیهوشی عمومی با تیوپنتال سدیم و پروپوفول بر آپگار نوزاد و میزان شلی رحم در عمل جراحی سزارین

مقدمه: بیشترین دارویی که در سزارین جهت القا بیهوشی به کار می رود، تیوپنتال سدیم می باشد، اما در مواردی که تیوپنتال سدیم منع مصرفی داشته باشد، باید داروی جایگزین دیگری که حداقل اثر را روی آپگار نوزاد و حداکثر شلی را بر روی رحم در زمان خروج جنین داشته باشد، انتخاب کرد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر بیهوشی با پروپوفول به عنوان داروی جایگزین تیوپنتال سدیم و تاثیر آن بر روی آپگار نوزاد و میزان شلی رحم در جراحی سزارین انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1390 بر روی 60 زن باردار مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان های دانشگاهی شهر مشهد که لزوم انجام سزارین را داشتند، انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. به یک گروه پروپوفول 5/2-2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و به یک گروه تیوپنتال سدیم 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز شد. سپس شاخص هایی نظیر علایم حیاتی قبل و بعد از اینداکشن، آپگار نوزاد، میزان رضایت جراح در زمان خروج جنین، میزان شلی رحم و میزان خونریزی حین عمل بررسی شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری spss (نسخه 14) و آزمون های آماری تی، من ویتنی، کای اسکویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: دو گروه از نظر علایم همودینامیک حین عمل، آپگار نوزاد (دقیقه اول 172/0=p و دقیقه پنجم 347/0=p) و میزان هماتوکریت‌ بعد از عمل (745/0=p) تفاوت معنی داری نداشتند. در بین دو گروه از نظر رضایت مندی جراح در زمان خروج جنین تفاوت معناداری وجود داشت و در گروه پروپوفول نتایج بهتر بود (02/0=p). دو گروه از نظر شلی رحم قبل از تجویز اکسی توسین تفاوت معناداری داشتند به طوری که در گروه پروپوفول، حالت خمیری و نرمی رحم بیشتر بود (018/0=p) اما پس از تجویز اکسی توسین در دقایق 5، 10 و 15 بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (به ترتیب 548/0=p، 201/0=p، 065/0=p).نتیجه گیری: پروپوفول داروی بیهوشی دهنده مناسبی است که می تواند جایگزین مناسبی برای تیوپنتال در موارد لزوم شود. این دارو شلی مناسبی برای رحم در زمان خروج جنین ایجاد کرده و روی آپگار نوزاد اثر سویی ندارد. پاسخ پذیری رحم به اکسی توسین را نیز کاهش نداده و همچنین از نظر علایم همودینامیک وضعیت نسبتاً ثابتی را ایجاد می کند.