بررسی مقایسه ای آماده سازی سرویکس و تحریک زایمان در حاملگی طول کشیده با گذاشتن سوند فولی از راه سرویکس بهصورت سرپایی و بستری

مقدمه: یکی از روش‌های معمول ختم بارداری در حاملگی‌های طول کشیده، آماده‌سازی سرویکس با گذاشتن سوند فولی در بیمارستان می‌باشد. اخیراً در مورد آماده‌سازی سرویکس به‌طور سرپایی جهت کاهش مدت بستری مطالعاتی انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج آماده‌سازی سرویکس به‌صورت سر‌پایی و بستری انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مورد شاهدی در سال 1398 بر روی 231 زن با حاملگی طول کشیده انجام شد. ابتدا سوند فولی از راه سرویکس برای آنان گذاشته شد. گروه سر‌پایی به منزل فرستاده شدند و گروه دیگر بستری شدند. پس از دفع سوند در دو گروه اینداکشن با استفاده از میزوپروستول و اکسی‌توسین انجام شد. مدت بین گذاشتن سوند تا دفع آن و تا زمان زایمان، دوز میزوپروستول و اکسی‌توسین مصرفی، مدت بستری، بروز تب بعد از زایمان و میزان سزارین در دو گروه تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss (نسخه 16) و آزمون‌های کای دو، تی مستقل و یا معادل ناپارامتری انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها:اختلاف فاصله زمانی بین گذاشتن سوند و دفع سوند (0.000=p) و فاصله زمانی بین گذاشتن سوند و زایمان (0.046=p) بین دو گروه معنی‌دار و در گروه بستری کمتر بود. میزان نیاز به میزوپروستول (0.000=p) و نیاز به اکسی‌توسین (0.02=p) بین دو گروه متفاوت و در گروه سرپایی کمتر بود. روش زایمان و میزان تب بعد از زایمان در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (p=0/892 ،p=0/202) و مدت بستری نیز در گروه سرپایی کوتاه‌تر بود (0.051=p). نتیجه‌گیری: آماده‌سازی سر‌پایی سرویکس در حاملگی طول کشیده به‌صورت سرپایی بدون عارضه و باعث طول مدت بستری کوتاه‌تر می‌شود.

Cervical ripening and induction of labor in postdate pregnancy by Foley catheter insertion into the cervix as outpatient and inpatient

Introduction: One of the most common methods of pregnancy termination in postdate pregnancies is cervical ripening by insertion of a Foley catheter in the hospital. Recently, some studies have been performed on cervical ripening as outpatient to reduce the length of hospital stay. This study was performed with aim to compare the results of outpatient and inpatient cervical ripening. Methods: This casecontrol study was performed on 231 women with prolonged pregnancies in 2019. First, Foley catheter was inserted through the cervix. Outpatient group was sent to the home and the other group was hospitalized. After spontaneous excretion of the catheter, induction was performed in both groups using misoprostol and oxytocin. Duration of catheter insertion until its excretion and until delivery, dose of misoprostol and oxytocin, length of hospital stay, incidence of postpartum fever and rate of cesarean section were determined in both groups. Data were analyzed by SPSS software version 16) and Chisquare, independent Ttest and or nonparametric equivalent tests. p < 0.05 was considered statistically significant. Results: The time interval between Foley catheter incretion and excretion (P=0.000) and the time interval between insertion of the Foley catheter and delivery (p=0.046) was significant between the two groups and was less in the hospitalized group. The need for misoprostol (p=0.001) and oxytocin (p=0.02) was different between the two groups and was less in the outpatient group. Mode of delivery (p= 0.892) and postpartum fever (p=0.202) was not significantly different between the two groups; the duration of hospitalization was shorter in outpatient group (p=0.051). Conclusion: Outpatient cervical ripening in postdate pregnancy has no complication and shortens the duration of hospitalization.