تاثیر تمرینات هوازی و مقاومتی بر سختی جدار عروق و اینترلوکین 6 و 10 سرم زنان چاق

مقدمه: امروزه از ورزش و فعالیت های بدنی به‌عنوان یک روش درمان غیر‌دارویی موثر برای به حداقل رساندن سختی جدار عروق و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو برنامه تمرین هوازی و مقاومتی بر سختی رگ و فاکتورهای التهابی و ضدالتهابی در زنان غیرفعال چاق انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397 بر روی 27 زن چاق با دامنه سنی 40-30 سال در شهر مشهد انجام شد. افراد به‌صورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی با شدت 70-50% حداکثر ضربان قلب ذخیره و تمرین مقاومتی با شدت 85-60% یک تکرار بیشینه به‌مدت 24 جلسه یک روز در میان برگزار گردید. در شروع جلسات اول، 13 و 24 نمونه گیری خونی گرفته و آزمون حداکثر اکسیژن مصرفی و سختی رگ انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss (نسخه 22) و آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری، فریدمن و توکی انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی‌دار در نظر گرفته شد.یافته ها: هر دو برنامه تمرینی سبب افزایش معنادار در حداکثر اکسیژن مصرفی و توده عضلات اسکلتی و کاهش معناداری در فشار نبض شد (p<0/05). تاثیر تمرین هوازی بر افزایش اکسیژن مصرفی بیشتر از تمرین مقاومتی بود (0.023=p)، ولی تفاوتی بین تاثیر کاهشی هر دو برنامه تمرینی بر میزان فشار نبض مشاهده نشد (0.879=p). تغییرات il6 و il10 در هر دو برنامه تمرین هوازی و مقاومتی معنادار نبود (p>0/05).نتیجه گیری: هر دو نوع تمرین هوازی و تمرین مقاومتی می توانند بر روی خواص ساختمانی دیواره شریان زنان غیر‌فعال چاق تاثیر مثبت بگذارند و به‌عنوان یک روش درمان غیردارویی برای به حداقل رساندن سختی شریان و پیشگیری از بیماری های قلبی -عروقی استفاده شوند.

Effect of aerobic and resistance exercise programs on arterial stiffness, serum IL6 and IL10 in obese women

Introduction: Nodaways, exercise and physical activities are used as effective nonpharmacological treatment to minimize arterial stiffness and prevent cardiovascular disease. This study was performed with aim to compare the effect of aerobic and resistance training on arterial stiffness, inflammatory and antiinflammatory factors in obese sedentary women.Methods: This clinical trial study was performed in 2018 on 27 obese women with an age range of 3040 years in Mashhad. The subjects were randomly assigned into two groups of aerobic and resistance training. Aerobic exercise was hold with an intensity of 5070% of the maximum heart rate reserve and resistance exercise programs with 6085% intensity of one repetition maximum for 24 sessions every other day. Blood samples were taken and maximal oxygen uptake and arterial stiffness were measured at the beginning of the 1th, 13th and 24th sessions. Data were analyzed by SPSS software (version 22) and repeatedmeasures ANOVA, Friedman and Tukey tests. P<0.05 was considered statistically significant.Results: Both aerobic and resistance exercise programs significantly increased maximal oxygen consumption, skeletal muscle mass and significantly decreased pulse pressure (p<0.05). The effect of aerobic exercise on oxygen uptake was more than resistance training (p=0.023), but there was no difference between the effect of both exercise programs on decreasing pulse pressure (p=0.879). Changes in IL6 and IL10 were not significant in both aerobic and resistance exercise programs (p>0.05).Conclusion: Both aerobic training and resistance exercise can have a positive impact on the structural properties of the artery wall of inactive obese women and can be used as a nonpharmacological treatment to minimize arterial stiffness and prevent cardiovascular disease.