بررسی سطوح آنتیژن اختصاصی پروستات در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

مقدمه: در طی سال های اخیر شواهد متناقضی در کاربرد سنجش آنتی ژن اختصاصی پروستات در تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطوح آنتی ژن اختصاصی پروستات در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به صورت مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز جستجوی الکترونیک در پایگاه داده های pubmed،web of science،scopus ،cochran library انجام گرفت. از نرم‌افزارهای endnote x6، stata 14 و review manager 5.3 جهت مدیریت مقالات جستجو شده، آنالیز داده ها و کیفیت‌سنجی استفاده شد. جهت بررسی سوگیری انتشار از begg’s test و egger’s test استفاده شد. یافته‌ها: در این مطالعه مقالاتی که واجد معیارهای ورود به مطالعه بودند، 17 مطالعه با 1,467 شرکت کننده بود. نتایج متاآنالیز نشان داد که میزان آنتی ژن اختصاصی پروستات نوع تام در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک به‌طور معناداری از گروه کنترل بیشتر بود (p<0.001، 1/26-2/39:ci 95%، 1.83: smd). به علاوه سطح آنتی ژن اختصاصی پروستات نوع آزاد نیز در گروه مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (0.005=p، 0/38-2/12:ci 95%، 1.25 :smd). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های مطالعه، سطوح سرمی آنتی ژن اختصاصی پروستات در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بالاتر بود. به‌نظر می رسد تفاوت های نژادی و تفاوت های تکنیک های سنجش می تواند میزان سطوح آنتی ژن اختصاصی پروستات در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک را تحت تاثیر قرار دهد. اندازه‌گیری سطح این آنتی‌ژن می‌تواند در تشخیص سندرم تخمدان پلی‌کیستیک کمک کننده باشد.

The level of Prostate specific antigen (PSA) in patients with polycystic ovarian syndrome: Systematic review and Metaanalysis

Introduction: Several controversial evidences have been recently reported on the use of prostatespecific antigens in the diagnosis of polycystic ovary syndrome (PCOS). This systematic review and metaanalysis study was performed with aim to determine the levels of prostatespecific antigens (PSA) in patients with PCOS. Methods: In this systematic and metaanalytical review, an electronic search was conducted in the databases of PubMed, Web of Science, Scopus, and Cochran Library. EndNote X6, Stata 14, and Review Manager 5.3 were used to manage the searched articles, data analysis, and quality evaluation. Begg’s test and Egger’s test were used to evaluate the publication bias. Results: In this study, 17 studies with 1,467 participants were included. Metaanalysis results showed that the amount of Prostate specific antigen in PCOS patients was significantly higher than the control group (Standardized mean difference: 1.83, 95% CI: 1.262.39; P<0.001), and the mean of fPSA was significantly higher in the PCOS group than the control group (Standardized mean difference: 1.25, 95% CI: 0.382.12, P=0.005). Conclusion: The results of this study showed that serum levels of PSA were higher in PCOS patients. It seems that racial differences and differences in assay techniques can affect the levels of PSA levels in PCOS patients. Measurement of the level of this antigen can be helpful in the diagnosis of PCOS.