>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی میزان پاسخ پاتولوژیک، عوارض درمان و بقای مبتلایان به سرطان سرویکس موضعی پیشرفته پس از درمان با شیمی‌درمانی قبل از جراحی  
   
نویسنده حسینی ساره ,حسن‌زاده مفرد ملیحه ,عاقل الهه ,همایی شاندیز فاطمه ,فانی پاکدل آذر ,یوسفی زهره ,شهیدثالث سودابه ,فرازستانیان مرجانه ,جودی منا
منبع زنان، مامايي و نازايي ايران - 1398 - دوره : 22 - شماره : 12 - صفحه:1 -10
چکیده    مقدمه: سرطان سرویکس، دومین علت سرطان در کشورهای کمتر توسعه یافته است. کمورادیوتراپی همزمان به‌عنوان درمان استاندارد سرطان سرویکس پیشرفته است، ولی در کشورهای در حال توسعه امکانات رادیوتراپی کافی نبوده، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان پاسخ پاتولوژیک، عوارض درمان و بقای مبتلایان به سرطان سلول‌های سنگفرشی سرویکس موضعی پیشرفته با استفاده از شیمی‌درمانی قبل از جراحی در بیمارانی که کاندید کمورادیوتراپی نبودند، انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک‌گروهه به‌صورت قبل و بعد، 24 نفر از مبتلایان به سرطان سلول‌های سنگفرشی (scc) سرویکس در مرحله ib2، iia2 وiib که به دلایل مختلف کاندید درمان استاندارد کمورادیوتراپی همزمان نبودند، تحت سه دوره شیمی‌درمانی با رژیم پکلی تکسل (135 میلی‌گرم به ازای هر متر مربع بدن) و سیس‌پلاتین (75 میلی‌گرم به ازای هر متر مربع بدن) و سپس عمل جراحی قرار گرفتند. پاسخ بالینی به شیمی‌درمانی قبل از جراحی (نئوادجوانت) و عوارض درمان، بعد از هر دوره ارزیابی شد. در صورت پسرفت مناسب تومور، 64 هفته بعد از اتمام شیمی‌درمانی، بیماران کاندید جراحی ورتهایم شدند. سپس در غیاب معیارهای پرخطر در آسیب‌شناسی عمل جراحی، تحت سه دوره دیگر شیمی‌درمانی و در صورت داشتن این معیارها، تحت کمورادیوتراپی ادجوانت قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماریspss (نسخه 21) و آزمون‌های کای دو و کاپلان مایر انجام گرفت. میزان p کمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: از 24 بیمار مطالعه، 13 نفر (54.2%) مرحله iib و 17 نفر (73.9%) گرید ii تومور داشتند. 13 نفر (54.2%) در معاینه، درگیری پارامتر داشتند. در مجموع، 7 بیمار از مطالعه خارج و 17 نفر جراحی شده و از این میان، 4 بیمار پرخطر، کاندید کمورادیوتراپی ادجوانت شدند. میزان پاسخ بالینی و آسیب‌شناسی کامل به‌ترتیب 17 نفر (77.2%) و 8 نفر (47.1%) بود. با میانه پیگیری 18.5 ماه، میانگین بقای کلی و بقای عاری از بیماری در بیمارانی که با پروتکل این مطالعه درمان شدند، به‌ترتیب برابر 25.71 و 24.51 ماه بود. میانگین بقای کلی 24 بیمار وارد شده به مطالعه، 30.82 ماه (3238.26/29، 95%:ci) بود. نتیجه گیری: شیمی‌درمانی نئوادجوانت در بیماران مبتلا به سرطان سرویکس موضعی پیشرفته علی‌رغم پاسخ پاتولوژیک قابل قبول، با سود بقاء همراه نیست.
کلیدواژه آنالیز بقاء، درمان نئوادجوانت، سرطان سرویکس
آدرس دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سرطان, گروه رادیوتراپی و انکولوژی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سلامت زنان, گروه انکولوژی زنان, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی, گروه رادیوتراپی و انکولوژی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سرطان, گروه رادیوتراپی و انکولوژی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سرطان, گروه رادیوتراپی و انکولوژی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سرطان, گروه رادیوتراپی و انکولوژی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سرطان, گروه رادیوتراپی و انکولوژی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سلامت زنان, گروه انکولوژی زنان, ایران, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سرطان, گروه رادیوتراپی و انکولوژی, ایران
 
   Treatment complication, pathologic response and survival rate after chemotherapy before surgery in locally advanced cervical cancer  
   
Authors Hosseini Sareh ,Hasanzadeh Mofrad Malihe ,Aghel Elahe ,Homaei Shandiz Fatemeh ,Yousofi Zohre ,Shahid Sales Soodabeh ,Farazestanian Marjaneh ,Joudi Mona
Abstract    Introduction: Cervical cancer is the second most common cancer in less developed countries. Chemoradiation is the standard treatment for advanced cervical cancer, but there is a lack of radiotherapy equipment in developing country. Therefore, this study was performed with aim to evaluate the pathologic response, treatment complication and survival rate of patients with locally advanced squamous cell carcinoma (SCC) of cervix who were not candidate for chemoradiation with use of chemotherapy before surgery. Methods: In this single group, beforeafter randomized clinical trial, 24 patients with FIGO stages IB2, IIA2, and IIB squamous cell carcinoma (SCC), who were not candidate for standard chemoradiation due to different causes, received 3 courses of neoadjuvant paclitaxel (135mg/m2)+ Cisplatin (75mg/m2) chemotherapy regimen. Then, surgery was performed. Clinical response to neoadjuvant chemotherapy and treatment side effects were assessed after each course. Wertheim hysterectomy was done 4 to 6 weeks later in those with favorable response. In the absence of major risk factors in the surgical pathology, patients received 3 additional cycles of adjuvant chemotherapy. In high risk patients, adjuvant chemoradiotherapy was performed. Data was analyzed by SPSS software (version 21) and Chisquare, and Kaplan Mayer tests. PResults: Among 24 patients, 13 cases (54.2%) and 17 (73.9%) had FIGO stageIIB and gradeII tumors, respectively. Parametrial involvement was presented in 13 patients (54.2%). Seven patients were excluded. 17 patients underwent surgical resection. Four high risk patients and were candidate for chemoradiation. Clinical and complete pathological response rate were 17 cases (70.8%) and 8 cases (47.1%), respectively. With a median follow up of 18.5 months, mean of overall survival and disease free survival of patients treated with the study protocol were 24.51 and 25.71 month, respectively. The mean of overall survival of whole patients (24 cases) was 30.8 month (CI: 95%, 29/3832/26).  Conclusion: Neoadjuvant chemotherapy in patients with locally advanced cervical cancer despite acceptable pathologic response is not associated with survival advantage.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved