مدیریت تروما در بارداری: رویکردی کاربردی از مراقبت مبتنی بر شواهد

مقدمه: تروما به‌طور متوسط یکی از هر 12 بارداری را متاثر می کند و علاوه بر پیامدهای جنینی، از مهم‌ترین علل غیر مامایی منجر شونده به مرگ در بین زنان باردار می باشد. با توجه به تغییر رویکردهای درمانی بر اساس مطالعات متعدد انجام شده پیرامون مدیریت تروما در بارداری، ضرورت بروزرسانی مراقبت‌های ارائه شده وجود دارد، لذا مطالعه مروری حاضر با هدف گردآوری مراقبت‌های بهینه مطرح شده برای بیماران باردار دچار تروما با استفاده از رویکرد مبتنی بر شواهد بر اساس بروزترین مقالات و دستورالعمل‌های موجود انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه مروری، تمام مقالات و دستورالعمل‌های موجود از پایگاه‌های اطلاعاتی irandoc، magiran، scopus، uptodate، science direct، google scholar، pubmed، web of science،cochrane library، cinahl و medline با کلیدواژه‌های trauma و pregnancy و معادل‌های فارسی آن بدون محدودیت زمانی توسط دو پژوهشگر جستجو شدند. پس از جستجو، محتوای تمام مقالات و دستورالعمل‌های موجود جهت یافتن مرتبط‌ترین شواهد مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته‌ها: بر اساس یافته های مقالات و گایدیلاین های مرور شده، ارزیابی و مدیریت زنان باردار سانحه دیده نیازمند رویکرد هماهنگ تیمی از متخصصان می باشد. به‌علاوه در تمام منابع مرور شده، هدف اولیه درمان قربانیان تروما در بارداری، ایجاد ثبات در وضعیت مادر و در ادامه ارزیابی وضعیت جنین می باشد. مراقبت‌های اولیه بیماران باردار همانند افراد غیر ‌باردار بر اساس اصول احیای قلبی عروقی پیشرفته (acls) می باشد. برخی جنبه های منحصر ‌به‌ فرد این احیاء شامل انتوباسیون سریع، انجام احیاء در وضعیت خوابیده به پهلو چپ و یا جابجایی دستی رحم و سزارین حول‌و‌حوش مرگ می باشد. غربالگری معمول زنان از نظر خشونت خانگی، توصیه به استفاده صحیح از کمربند ایمنی و خاموش نکردن کیسه هوا در حین رانندگی، از جمله استراتژی‌های مهم کاهش آسیب‌های ناشی از تروما در بارداری می باشد. نتیجه‌گیری: بر اساس شواهد به‌دست آمده، مدیریت تروما در بارداری باید به‌صورت تیمی و با توجه به جنبه‌ها و تغییرات خاص مربوط به این دوران صورت گیرد. استفاده از استراتژی‌های پیشگیری از وقوع تروما نیز نقش بسزایی در کاهش اثرات این عارضه در بارداری دارد.