بررسی رابطه میزان استریول غیرکونژوگه سرمی مادر با دیابت بارداری

مقدمه: دیابت بارداری، شایع‌ترین عارضه طبی دوران بارداری است. تشخیص زودهنگام و انجام اقدامات پیشگیرانه و درمانی لازم، باعث کاهش عوارض کوتاه‌مدت و بلندمدت مادری، جنینی و نوزادی می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط استریول غیرکونژوگه با دیابت بارداری انجام شد.روش‌کار: این مطالعه مورد شاهدی در سال‌های 971396 بر روی 60 زن باردار مبتلا به دیابت بارداری (مورد) و 120 زن با بارداری سالم (گروه شاهد) مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های مهدیه و طالقانی شهر تهران انجام شد. در نمونه‌ها، تریپل تست در هفته 1714 بارداری و تست تحمل گلوکز خوراکی با 75 گرم گلوکز در هفته 2824 بارداری انجام شده بود. روش گردآوری داده‌ها مصاحبه بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss (نسخه 17)‌ و آزمون‌های تی مستقل، کای دو، من ویتنی، رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار استریول غیرکونژوگه در گروه مورد 61/0±17/1 و در گروه شاهد 47/0±02/1 mom بود. میزان استریول غیرکونژوگه در گروه مورد به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود (011/0=p).نتیجه‌گیری: افزایش میزان استریول غیرکونژوگه در اوایل بارداری می‌تواند به‌عنوان یک تست تشخیصی جدید دیابت بارداری مطرح و مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین با شناسایی زودهنگام زنان در معرض خطر، می‌توان اقدامات لازم برای کاهش عوارض آن را انجام داد.