مشخصات اسکار سزارین قبلی در افراد با و بدون چسبندگی داخل شکمی در بیمارستان آیت‌الله طالقانی شهر تهران در سال 1395

مقدمه: در افراد کاندیدای سزارین با سابقه سزارین قبلی، احتمال چسبندگی داخل شکمی بیش از افراد بدون سابقه سزارین می‌باشد و این امر می‌تواند موجب افزایش طول مدت جراحی، خونریزی حین عمل، عوارض مادری و جنینی و نیاز به کمک گرفتن از جراحان دیگر ‌شود، لذا مطالعه حاضر با هدف استفاده از مشخصات اسکار شکمی جهت پیش‌بینی و آمادگی برای مقابله با چسبندگی‌های داخل شکمی انجام شد. روش‌کار: این مطالعه توصیفی آینده‌نگر در سال 1395 بر روی 109 زن با حاملگی ترم و سابقه سزارین و کاندیدای سزارین مجدد در بیمارستان آیت‌الله طالقانی تهران انجام شد. برای هر بیمار فرم اطلاعاتی شامل خصوصیات فردی، شاخص توده بدنی، خصوصیات اسکار شکم و شدت چسبندگی حین عمل ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss (نسخه 22) و آزمون‌های آماری من‌ویتنی، کای دو و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: از 109 زن مورد مطالعه، 73 نفر (97/66%) فاقد چسبندگی و 36 نفر (02/32%) دارای چسبندگی بودند که از میان آنها، 17 نفر (60/15%) چسبندگی متراکم و رگ‌دار یا لگن منجمد داشتند. بر اساس نتایج مطالعه، دو گروه افراد با چسبندگی نازک یا فاقد چسبندگی و افراد با لگن منجمد یا چسبندگی متراکم از نظر مسطح و غیر‌مسطح بودن اسکار (042/0=p)، ارتفاع اسکار (005/0=p) و فرورفته و غیرفرو رفته بودن اسکار (004/0=p) با هم تفاوت معنی‌داری داشتند. نتیجه‌گیری: اسکار شکمی فرورفته در زنان با سابقه سزارین قبلی، با میزان و شدت چسبندگی ارتباط دارد (05/0>p).