شواهد تازه از سقط جنین عمدی در شهر تهران: میزان‌ها، دلایل و تغییرات

مقدمه: آگاهی از شیوع سقط عمدی، به ارتقاء سلامت مادران کمک می‌کند، از این‌رو برآورد میزان‌های سقط عمدی ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان‌ها و دلایل انجام سقط و تغییرات آنها طی دوره 5 ساله 93-1388 انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه پیمایشی از روش‌های مستقیم برآورد سقط جنین و داده‌های پیمایش باروری 1388 و 1393 تهران (با حجم نمونه تصادفی 2934 و 3012 نفر) استفاده شد. داده‌های مربوط به سقط عمدی از طریق مصاحبه چهره‌‌به‌چهره با جمعیت زنان متاهل 49-15 ساله ساکن شهر تهران گردآوری شد. شیوع سقط عمدی با محاسبه میزان‌ ویژه سنی سقط، میزان کل سقط، میزان عمومی سقط و نسبت‌های سقط انجام گرفت. یافته‌ها: از سال 93-1388 میزان کل سقط از 0/16 به 0/14 سقط به ازای هر زن، میزان عمومی سقط از 5/5 به 4/4 سقط به ازای 1000 زن و تعداد سالانه سقط از 11500 به 11400 سقط کاهش یافته بود. با فرض میزان سقط در تهران به‌عنوان میانگین ملی، سالانه 101000 سقط عمدی برای کل کشور برآورد می‌شود. حدود 9% بارداری‌ها در تهران به سقط می‌انجامد. میانگین سن زنان در هنگام سقط 6/3±33/5 سال است. احتمال سقط در بین زنان با تحصیلات بالاتر، ثروتمند‌تر، شاغل و کمتر مذهبی، مهاجرین شهری و زنان بدون فرزند یا دارای یک فرزند بیشتر است. سهم دلایل غیر ‌پزشکی انجام سقط از 69% در سال 1388 به 82% در 1393 افزایش یافته بود. نیمی از سقط‌ها نتیجه شکست روش عزل است، اما فقط یک سوم از تجربه‌کنندگان این شکست پس از سقط به روش مدرن پیشگیری روی آوردند. نتیجه‌گیری: شیوع سقط برای کنترل موالید، ضرورت ارائه مشاوره بهداشت باروری جهت جلوگیری موثر از بارداری‌های ناخواسته را نشان می‌دهد.

New Evidence on Induced Abortion in Tehran, Iran: Rates, Causes, and Changes

Introduction: Awareness of the incidence of abortion in Iran is essential to promoting maternal health. Therefore, it is of paramount importance to estimate the rate of induced abortion. The present study aimed to investigate the rate, causes, and changes associated with induced abortion during 20092014. Methods: This survey was conducted using the abortion data collected from two fertility surveys preformed in 2009 and 2014 on a respective sample of 2,934 and 3,012 married women aged 1549 years in Tehran, Iran. The incidence of abortion was estimated based on the agespecific abortion rate, general abortion rate, total abortion rate, and abortion ratio.  Results: During 20092014, total abortion rate reduced from 0.16 to 0.14 cases per woman, while the general abortion rate decreased from 5.5 to 4.4 cases per 1,000 women, and the annual rate of abortion declined from 11,500 to 11,400 cases. Assuming the estimated abortion rate in Tehran as a national average rate, it is estimated that approximately 101,000 abortions are performed in Iran annually. Moreover, about 9% of known pregnancies are reported to be terminated in Tehran. Mean age at abortion is 33.5±6.3 years, and the rate of induced abortion is comparatively higher among the women with academic education, proper employment, favorable socioeconomic status, and low religious tendencies, as well as the migrants of urban areas and those with no or one living child. The proportion of abortions for nonmedical reasons was found to increase from 69% in 2009 to 82% in 2014. In addition, half of the induced abortions were due to withdrawal failure; however, only onethird of the women with withdrawal failure switched to modern contraceptives after abortion. Conclusion: According to the results, the high prevalence of induced abortions in Iran highlights the need for effective family planning services and counseling in order to prevent unintended pregnancies among women.