ارائه مدل ادراکی سیاست‌گذاری در آموزش و پرورش ایران

در دنیای امروز که علم و فناوری با رشد و گسترش وسیع و جهان‌شمول به‌عنوان عامل مهم و اساسی در فرآیند رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع بشری به حساب می‌آید، نهادها و نظام‌های آموزشی و پرورشی در توسعه علم، فناوری و نوآوری نقش مهمی را به دست آورده‌اند. مهم‌ترین چالش سیاست‌گذاری در آموزش و پرورش در هزاره سوم، سیاست تحول و تبدیل نظام آموزش فعلی به «آموزش و پرورش کارا و اثربخش» است. بررسی عوامل موثر بر پیشرفت و توسعه جوامع پیشرفته نشان می‌دهد که همه این کشورها از آموزش و پرورش توانمند و کارامدی برخوردار هستند. با توجه به اهمیت نظام آموزشی در تربیت انسان‌ها و پیشرفت جوامع، لزوم اتخاذ بهترین سیاست‌ها در شرایط مختلف، ضروری است. از این‌رو در این مقاله با تاکید بر نقش سیاست‌گذاری آموزشی در توسعه علم و فناوری، با استفاده از دیدگاه نظام‌مند و در نظر گرفتن تمامی عواملی که بر دروندادها (تعریف سیاست‌گذاری به‌عنوان یک وظیفه، تدوین انتظارات از سیاست‌گذاری، ساختار و اختیارات قانونی و نیروی انسانی)، فرآیندها (تشخیص، تعریف و تحدید مسئله، تدوین راه‌حل‌های پیشنهادی، تحلیل راه‌حل‌ها و انتخاب بهترین راه‌حل، تصویب راه‌حل یا سیاست اتخاذ شده، اجرا، ارزیابی و بازنگری) و بروندادهای سیستم آموزشی (اثربخشی سیاست و فرآیند سیاست‌گذاری، عدالت آموزشی، اخلاق، نیازها و انتظارات اجتماع، امکان‌سنجی سیاسی) تاثیر می‌گذارند، همچنین تعامل میان نظام آموزشی با دیگر نظام‌ها (اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و غیره) به ارائه مدل ادراکی سیاست‌گذاری در آموزش و پرورش ایران پرداخته شده است.