ایمنی زیستی و مسائل اجتماعی مرتبط با مهندسی ژنتیک

اختصاص قریب به 60 میلیون تن هکتار از اراضی زراعی جهان به کشت گیاهان حاصل از مهندسی ژنتیک در سال 2002که تولید ، مصرف و رهاسازی میلیارد ها تن موجودات زنده دست ورزی شده را به دنبال داشته است برای آگاهان و تحلیلگران تردیدی را بر جای نمی گذارد که این فناوری همچنان راه خود را برای سیطره بر جهان کشاورزی ادامه خواهد داد.اگرچه پیشرفتهای ناشی از مهندسی ژنتیک و بیو تکنولوژی تحسین برانگیز و غیر قابل انکار است ، اما صدای منتقدین و احتیاط پیشگان را نیز باید شنید . این مقاله در تلاش است تا ضمن معرفی اجمالی دستاوردهای مهندسی ژنتیک د رکشاورزی و فواید ان دیدگاههای مخالفین این فناوری را نیز بیان کرده و ضمن تجزیه و تحلیل آنها ، به معرفی گروههای مخالف و انگیزه های مخالفت آنها بپردازد . به طور کلی مهندسی ژنتیک دارای دو دسته مخالف است ، مخالفین مطلع و منفی و مخالفین ناآگاه یا دارای غرض و غیر منطقی. نگرانیهای ابراز شده نیز از این دو دسته خارج نیست . نگرانیهای ابراز شده توسط گروههای مخالف منطقی را می توان در ملاحظات زیست محیطی ، ملاحظات مربوط به سلامتی انسان ، دام و کشاورزی و ملاحظات اقتصادی و عمومی خلاصه نمود .مقررات زیست ایمنی به عنوان دستاورد تعامل جهانی موافقین و مخالفین مهندسی ژنتیک و جایگاه فعلی آن در ایران و جهان معرفی شده و ساختار فرابخشی مناسب تشکیلات متولی این امر در ایران زیر نظر رییس جمهور پیشنهاد می شود .