یادداشتی در دفاع از مدل خطی نوآوری

این یادداشت به بررسی نقاط قوت و ضعف مدل به اصطلاح خطی نوآوری می‌پردازد و در واقع پاسخی است به رویکرد معمول بیش از حد ساده انگارانه، مکانیکی یا به وضوح ساده، که در آن به نحوی غیرمنصفانه مدل خطی مورد انتقاد قرار می‌گیرد. استدلال ما این است که برخی از انتقادها اساسا وارد و درست بوده، اما در مقابل بسیاری دیگر از انتقادها مبنای درستی نداشته و بر پایه فرضیاتی بی اساس و غیرقابل توجیه بنیان نهاده شده‌اند. به منظور تفکیک این دو دسته از انتقادات، یادداشت حاضر ابتدا توصیفی جامع از مدل خطی ارائه نموده و آن را از تصویر کاریکاتورگونه‌ رایج منتسب به آن متمایز می‌سازد. دوماً، در مورد انتقادات اصلی مطرح به مدل خطی نوآوری بحث نموده و نشان داده می‌شود که بسیاری از انتقادات به هیچ وجه مخرب نیستند، اما می‌توانند به سهولت با نسخه‌ای تصحیح شده از مدل خطی مورد قبول واقع شوند. سوماً، مفاهیم سیاستی حاصل (یا گفته شده) از مدل خطی مورد بحث قرار گرفته و استدلال می‌شود که مدل خطی به خودی خود از نظر سیاستی، خنثی است. برای توجیه دلالت‌های سیاستی جایگزین، مفروضات دیگری می‌بایست به آن اضافه شوند.

In defence of the linear model: An essay

This essay discusses the strength and weaknesses of the socalled linear model (LM) of innovation. It is a reaction to the habit of criticising it as over simplistic, mechanistic, or simply blatantly wrong. We argue that, while some criticisms are of course well grounded, many others are instead based on loose interpretations and unwarranted assumptions. In order to separate the wheat from the chaff, this essay first presents a comprehensive description of the linear model and differentiates it from the caricature many refer to. Second, we discuss the main criticisms put forward and argue that many of them are not at all destructive, but can be easily accepted within a refined version of the LM. Third, we discuss the policy implications often derived (or said to derive) from the LM to argue that the LM itself is distinctively policyneutral. Other assumptions have to be added to justify alternative policy implications.