نظریة فرهنگ، فناوری و توسعه ( معرفی دیدگاه نهادیون )

آشنایی با مسایل و مشکلات کشورهای توسعه نیافته ، در آستانه قرن بیست و یکم، از یک سو به درک فرهنگی این کشورها و از سوی دیگر به آگاهی از فرایند تغییرات فرهنگی نیاز دارد. بین کشورهای عقب مانده و کشورهای پیشرفته صنعتی تفاوتهای فاحشی در معتقدات، خلقیات، ساختارهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، حقوقی و سطح آگاهیهای علمی، دانش فنی و انواع ابزارها و کاربرد آنها وجود دارد. در کشورهای صنعتی سطح آگاهیهای علمی و فنی مردم بالاتر و ابزارهاو روشهای تولیدی پیشرفته تر و کاربرد علوم در حل مسائل رایج تر از کشورهای غیر صنعتی است . از این رو عده ای از دانشمندان معتقدند کشورهایی که خواهان توسعه اند، ناچارند بخشی از دیدگاهها و ساختارهای فرهنگی و اجتماعی خود را ، که از رشد تفکر علمی و کاربرد علوم و فنون جدید در حل مشکلات جامعه مانع می شوند، اصلاح نمایند.همین طور بررسی مسئله تهاجم فرهنگی که بحث آن مدتهاست در ایران مطرح شده است، و بررسی آثار ورود فناوریهای جدید بر تغییر روشهاو بینشها، سطح تولید و درآمد، و به طور کامل توسعه اقتصادی کشور، همه به درک بهتر فرهنگ و فرایند تغییرات فرهنگی نیاز دارند و تحقق این امر نیی منوط به درک منطق و طبیعت این نیروها و اصول مربوط به این تغییرات، عوامل ایجاد کننده تغییرات و تحولات فرهنگی و توسعه اقتصادی اجتماعی و همچنین آگاهی از نتایج آنهاست.در مطرح کردن نقش فرهنگ و تجارت فرهنگی در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع، گروهی از اقتصاددانان امریکایی، که به لحاظ نوع برخورد با مسائل اقتصادی در طول قرن بیستم به نهادیون (institutionalists)معروف شده اند، پیش قدم بوده اند. پس از جنگ جهانی دوم، به ویژه تحت تاثیر نوشته های کلارنس ایرز(c.e. ayres)استاد دانشگاه تگزاس، و تعدادی از شاگردان وی، نظیر هوگز(john r. hodges)و براون (joe e. brown)و نیز دیوید هامیلتون(david hamilton) نظریه نهادیون جایگاه خاص خود را به مثابه دیدگاهی ویژه در نظریه پردازیهای توسعه بلندمدت اقتصادی کشورهای عقب مانده به دست آورده و تحت عنوان اقتصاد تطوری (evolutionary economics) کتابهایی هم در این باره منتشر شده است.