روند تاثیرات برنامه ریزی اقتصادی و اقتصاد جهانی بر تحولات برنامه ریزی آموزشی در جهان و الزامات آن بر ایران

برنامه ریزی اقتصادی در جهان به طور جدی، پس از جنگ جهانی دوم ، با اجرای طرح مارشال برای بازسازی آثار ناشی از جنگ آغاز شد. در این مسیر، نقش و توصیه های اقتصاددانانی چون رستو، آرتورلوئیس و هارود دومار بسیار تعیین کننده بود. حاصل این نوع برنامه ریزی به شکل گیری اقتصاد جهانی منجر شد که جریان منظمی از سرمایه، فناوری و نوآوری رادر پی داشت. این جریان یک سویه عموما به طرزی نابرابر از کشورهای مرکز به پیرامون بود. در این راستا، برنامه ریزان آموزشی کشورهای سرمایه داری نیز با تاثیر پذیری از این تحولات، به بازسازی زیر ساختهای آموزش عالی به عنوان پیش درآمد تغییرات آموزشی اقدام کردند. این کشورها به دلیل برخورداری از سنت آموزش عالی، با تاکید بر توسعه انسانی، آموزش کاراو تحقیقات بنیادی - راهبردی ، هدف علم را نافع بودن آن دانستند. طبیعتا رسالت دانشگاه نیز در چنین فضایی علاوه بر استقلال سازمانی و آزادی علمی، تولید و انتقال دانش از نظر فنی قابل بهره برداری است و در سراسر این مقاله به بررسی هریک از این متغیرها پرداخته می شود