اثر سه هفته تمرین متناوب شدید بر لیپوکالین-2 و اینترلوکین-1 بتا در هیپوکمپ موش‎ های صحرایی بالغ سالم

زمینه و هدف: در پاسخ به فعالیت ورزشی، تغییرات سایتوکاین های التهابی و ضد التهابی متفاوتی در درون فضای بافتی و هم چنین گردش خون عمومی ایجاد می شود. هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثر سه هفته تمرین متناوب شدید بر لیپوکالین-2 و اینترلوکین-1 بتا در هیپوکمپ موش های صحرایی بالغ سالم بود. مواد و روش ها: 20 سر موش صحرایی نژاد ویستار در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین، 15 وهله ی 4 دقیقه ای تمرینات را به مدت 60 دقیقه با 85 تا 90 درصد vo2max و چهار جلسه در هفته(به مدت سه هفته) اجرا کرد. سپس، نمونه گیری خونی جهت ارزیابی کیت های الایزا و بافت برداری از هیپوکمپ موش های صحرایی انجام شد و با استفاده از روش real-time pcr مورد ارزیابی قرار گرفتند. هم چنین، از آزمون های تی وابسته و مستقل برای تعیین تفاوت های درون گروهی و بین گروهی استفاده شد.یافته ها: نتایج بیان گر کاهش معنادار مقادیر بیان ژنی لیپوکالین-2 و اینترلوکین-1 بتا در هیپوکمپ موش های صحرایی در گروه تمرینی بود (به ترتیب 0/0001=p و 0/0001=p). هم چنین، کاهش معناداری در مقادیر سرمی لیپوکالین-2 و اینترلوکین-1 بتای موش های صحرایی در گروه تمرینی مشاهده شد (به ترتیب 0/017=p و 0/003=p).نتیجه گیری: به نظر می رسد علت کاهش معنادار لیپوکالین-2 متعاقب تمرین کوتاه مدت شدید، تغییرات کاهشی و معنادار اینترلوکین-1 بتا باشد. هم چنین، استفاده از پروتکل تمرینی روی تردمیل(با شدت و مدت یاد شده) در موش های صحرایی قادر است مقادیر سرمی و هیپوکمپیِ لیپوکالین-2 و اینترلوکین-1 بتا را به طور معناداری کاهش دهد.