بررسی تاثیر انداسترون، متوکلوپرامید و میدازولام بر پیشگیری از بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی استرابیسم

بررسی تاثیر انداسترون، متوکلوپرامید و میدازولام بر پیشگیری از بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی استرابیسمزمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر مقایسه تاثیر اندانسترون، میدازولام و متوکلوپرامید بر پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل استرابیسم و مقایسه آن با گروه شاهد بود.مواد و روش ها: 160 بیمار به روش تصادفی ساده به چهار گروه 40 نفره تقسیم شدند: گروه on اندانسترون 05 /0 mg/kg ، گروه mt متوکلوپرامید 15/0mg/kg ، گروه md میدازولام 03/0 mg/kg و گروه ct کلرور سدیم 9/0% وریدی با حجم و روش یکسان 30 دقیقه قبل از اتمام عمل دریافت نمودند. بیماران در 24 ساعت اول پس از بیهوشی از نظر تهوع، استفراغ، نیاز به داروی ضد استفراغ و دوز آن، زمان تحمل رژیم مایعات و جامدات، عوارض دارویی و میزان رضایتمندی بررسی شدند.یافته ها: بروز تهوع در گروه on به طور معنی داری از دیگر گروهها کمتر بود(pvalue = 0.001).. همچنین بروز استفراغ در گروه on کمتر از دیگر گروهها بود ولی معنی دار نبود(pvalue=0.084). و هر دو عارضه فوق در گروه md کمتر از mt و ct بود. نیاز به دوز اضافه داروی ضد تهوع در گروههای ct و mt بیشتر از بقیه بود(pvalue = 0.001). رضایتمندی در گروه on بیشتر از بقیه بود (pvalue = 0.001).نتیجه گیری: تجویز اندانسترون جهت پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل استرابیسم موثرتر و کم عارضه تر از متوکلوپرامید و میدازولام میباشد و متوکلوپرامید دارای تاثیر کمتر و عوارض بیشتری در مقایسه با دو داروی دیگر میباشد.