اثر 12 هفته تمرین هوازی بر بیان ژن پروتئین-تیروزین فسفاتاز 1 نوع b و مقاومت انسولینی رت‎های دیابتی

زمینه و هدف: پروتئین-تیروزین فسفاتاز 1 نوع b (ptp1b) یک آنزیم کلیدی در دفسفوریله کردن گیرنده انسولینی (ir) و ایجاد مقاومت انسولینی است. هدف از تحقیق، تعیین اثر 12 هفته تمرین هوازی بر بیان ژن پروتئین-تیروزین فسفاتاز 1 نوع b و مقاومت انسولینی رت‎های دیابتی بود.مواد و روش‏ها: در این تحقیق حاضر 16 سر رت نژاد ویستار در دو گروه تمرین هوازی و کنترل قرار گرفتند. پس ازالقای دیابت به روش درون صفاقی، رت‎های گروه تمرین هوازی پروتکل تمرینی‎شان را به مدت 12 هفته، 5 جلسه در هفته و با افزایش تدریجی سرعت (18 الی 26 متر بر دقیقه) و زمان (10 الی 55 دقیقه) دویدن روی تردمیل انجام دادند. سپس، نمونه گیری خونی و بافت‏برداری از عضله دوقلوی رت‏های دیابتی انجام شد. نشانگرهای مقاومت انسولین با استفاده از کیت‎های تجاری و بیان ژن ptp1b با استفاده از روش realtime pcr مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته‏ها: نتایج بیانگر کاهش معنادار ptp1b در رت‎های دیابتیِ گروه تمرین هوازی بود (0001/0=p). همچنین، مقادیر گلوکز و مقاومت انسولینی رت‎های گروه تمرین هوازی به طور معنادار کاهش یافته بود(به ترتیب 02/0=p و 006/0=p). با این حال، میزان انسولین سرمی رت‏های گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته بود(015/0=p).نتیجه‏گیری: بنظر می‏رسد پروتکل تمرین هوازی در رت‎های دیابتی قادر باشد تا مقاومت انسولینی و ptp1b را به طور معناداری کاهش دهد. همچنین، وجود بین ptp1b و مقاومت انسولینی احتمالا موید این مطلب است که هر گونه تغییر در مقاومت انسولینی بواسطه تمرین ورزشی، با کاهش تنظیم منفی مسیر سیگنالی انسولین انجام می‏پذیرد.