تداخل اثر کلراید روی با مهارکننده آنزیم آروماتاز (لتروزول) بر اضطراب در موش های صحرایی نر بالغ

زمینه و هدف:آروماتاز آنزیمی است که تبدیل آندروستندیون و تستوسترون به استرون و استرادیول را کاتالیز می کند. با توجه به نقش تستوسترون و روی در کاهش اضطراب و ارتباط بین عملکرد سیستم آندروژنی و روی، در این تحقیق اثر تزریق کلراید روی در موش هایی بررسی شد که آنزیم آروماتاز توسط مهارکننده‌ی آروماتاز (لتروزول) مهار شده است.مواد و روش ها: از موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با میانگین وزنی 25±225 گرم استفاده گردید. حیوانات به 12 گروه تقسیم شدند و بر اساس وزن خود به صورت تزریق زیر جلدی مهار کننده آروماتاز (لتروزول) دریافت کردند. 30دقیقه بعد از تزریق لتروزول، کلراید روی یا حلال آن سالین را دریافت کردند و 30 دقیقه بعد در دستگاه ماز بعلاوه مرتفع تست شدند. فعالیت حرکتی حیوانات توسط دستگاه میدان باز اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج حاصل از تست اضطراب، کاهش معنی داری در درصد زمان حضور در بازوی باز بین لتروزول mg/kg 25/1 و گروه حلال نشان داد. از نظر فعالیت حرکتی کاهش معنی داری بین لتروزول mg/kg 25/1 با گروه حلال مشاهده شد. گروه های دریافت‌کننده توام لتروزول mg/kg 5/2 و مقادیر مختلف کلراید روی، کاهش معنی داری (05/0>p) در درصد زمان حضور در بازوی باز نسبت به گروه حلال نشان دادند. در گروه های دریافت‌کننده توام کلراید روی mg/kg 5/2 و مقادیر مختلف لتروزول، اختلاف معنی داری (05/0>p) از نظر درصد ورود و زمان سپری شده در بازوی باز با گروه حلال مشاهده نشد.نتیجه گیری: لتروزول به تنهایی باعث افزایش اضطراب و کاهش فعالیت حرکتی می شود و با اثر ضد اضطرابی کلراید روی تداخل ایجاد می کند.