ارزیابی فنوتیپی و ژنوتیپی تشکیل بیوفیلم در ایزوله های استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از عفونت های بیمارستانی شهرکرد در سال 1394

زمینه و هدف: تشکیل بیوفیلم یکی از عوامل بیماری‌زایی باکتری استافیلوکوکوس اوریوس محسوب می‌شود که به باکتری امکان اتصال به سطوح مختلف و هم‌چنین افزایش الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی را می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخصه‌های فنوتیپی و ژنوتیپی تشکیل بیوفیلم در ایزوله‌های استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از نمونه‌های عفونی در استان شهرکرد انجام گرفت.مواد و روش‌ها: تعداد 250 ایزوله استافیلوکوکوس اوریوس جدا شده از عفونت‌های بیمارستانی انتخاب گردید. جهت تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی از روش انتشار دیسک استفاده شد. توان تشکیل بیوفیلم به روش مولکولی و فنوتیپی بررسی گردید.یافته‌ها: در این بررسی، 5/73 درصد از ایزوله‌ها توانایی اتصال قوی، 33/5 درصد توان اتصال متوسط و 4/15 درصد توانایی اتصال ضعیف را در تولید بیوفیلم نشان دادند. فراوانی حضور ژن icac 3/67 درصد و ژن icab 2/63 درصد برآورد گردید. 2/92 درصد از ایزوله‌های مولد بیوفیلم واجد ژن meca بودند. نتیجه‌گیری: گسترش مقاومت آنتی‌بیوتیکی به ویژه در ایزوله‌های مولد بیوفیلم مشکلات جدی در بخش‌های درمانی بیمارستان ایجاد خواهد کرد.