رابطه بین پروتیین abca1 لنفوسیتی با سایتوکاین‌های tnf-α و il10 متعاقب یک دوره تمرین استقامتی تناوبی ترکیبی در نوجوانان پسر دارای اضافه وزن و چاق

زمینه و هدف: مطالعه روی موش‌ها نشان داده که برخی سایتوکاین‌ها و پروتیین‌های تولید شده به وسیله ماکروفاژها و سلول‌های دیگر در تنظیم بیان پروتیین abca1 نقش دارند، اما در این زمینه، مطالعه‌ای روی آزمودنی‌های انسانی به ویژه متعاقب فعالیت بدنی انجام نگرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین پروتیین abca1 لنفوسیتی با سایتوکاین‌های il-10 و tnf-? متعاقب هشت هفته تمرین استقامتی تناوبی ترکیبی در نوجوانان پسر دارای اضافه وزن و چاق بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 28 دانش آموز (89/1±93/16 سال، 98/9±07/88 کیلوگرم، 55/2±35/28 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی انتخاب و در گروه‌های کنترل (15 نفر) و تمرین (13 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین شامل تمرین استقامتی تناوبی ترکیبی (هشت هفته/ چهارروز/ هفتاد دقیقه هر جلسه) بود. سنجش پروتیین abca1 به وسیله همولیز سلولی و روش الایزای حساس انجام شد. داده‌ها با آزمون آماری تی و ضریب هم‌بستگی پیرسون تحلیل شدند.یافته‌ها: تغییرات پس آزمون نسبت به پیش آزمون نشان داد که متعاقب هشت هفته تمرین، پروتیین abca1 با il-10 هم‌بستگی مثبت و معنی‌دار(43/0= r؛ 032/0=p) و با tnf–? هم‌بستگی منفی و معنی‌دار(53/0-= r؛ 012/0=p) دارد(01/0p < ). هم‌چنین تمرین باعث افزایش معنی‌دار پروتیین abca1 شده ولی افزایش il-10 و کاهش tnf-? معنی‌دار نبود.نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش غلظت پروتیین abca1 لنفوسیتی و هم‌بستگی بین متغیرها متعاقب تمرین، نتایج به دست آمده ثابت می‌کند که احتمالاً tnf–? اثر تنظیمی منفی و il-10 اثر تنظیمی مثبت بر پروتیین abca1 لنفوسیتی دارد.