تاثیر شش هفته تمرین ترکیبی بر سطوح پلاسمایی کمرین، آمیلویید سرمی a، پروتیین واکنش‌گر – c و لیپیدهای پلاسما در مردان چاق

زمینه و هدف: شواهد نشان می‌دهد که چاقی سبب التهاب مزمن می‌گردد. کمرین آدیپوکاین جدیدی است که با چاقی و سندرم متابولیک در ارتباط است. تاثیر تمرینات ترکیبی بر شاخص‌های التهابی به‌ویژه کمرین و امیلویید a سرمی کمتر بررسی‌شده است. از این رو، هدف تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات ترکیبی بر سطوح پلاسمایی کمرین، آمیلویید سرمی a ، پروتیین واکنش‌گر – c و لیپیدهای پلاسما در مردان چاق است.مواد و روش‌ها: 18 مرد چاق به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ویژگی‌های عمومی آزمودنی‌ها و سطوح سرمی کمرین، crp و saa ، قبل و پس از یک دوره تمرین ترکیبی (با روش الایزا) اندازه‌گیری شد. پروتکل تمرین شامل ? هفته دویدن استقامتی دور پیست با شدت ?? تا ?? درصد hrmax، ? جلسه تمرین در هفته به مدت ?? تا ?? دقیقه و تمرین مقاومتی با شدت ?? تا ?? درصد یک تکرار بیشینه در ? ایستگاه (? ست، ?? تکرار) بر روی عضلات بزرگ بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و آزمون تی زوجی برای مقایسه دو گروه آزمایشی و کنترل در پیش و پس‌آزمون انجام شد و سطح معنی‌داری برابر با 05/0p? در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد شش هفته تمرین ترکیبی سبب کاهش معنی‌داری در سطوح پلاسمایی کمرین (004/0p=) و saa (009/?p=) می‌شود، ولی مقادیر crp (476/0p=) کاهش معنی‌داری نداشت. بنابر این می‌توان نتیجه گرفت که انجام تمرین ترکیبی در مردان چاق بر برخی از شاخص‌های التهابی موثر بوده و موجب بهبود آن‌ها می‌شود.نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که اجرای یک دوره تمرین ترکیبی به مدت شش هفته اثر معنی‌داری بر کاهش سطوح پلاسمایی کمرین و آمیلویید سرمی a دارد، اما موجب کاهش سطوح پلاسمایی پروتیین واکنش‌گر – c نمی‌شود.