تشخیص مولکولی ویروس پاپیلومای انسانی (hpv) با استفاده از pcr اختصاصی بر روی ژن l1 و بررسی فراوانی آن در نمونه‏های بافتی بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم

زمینه و هدف: در سال 1970 میلادی، ویروس پاپیلومای انسانی (hpv) به عنوان عامل اصلی بروز سرطان دهانه رحم معرفی شد. از آن جا که با استفاده از روش‏های سرولوژیک و کشت سلولی، امکان تشخیص این ویروس و انواع آن وجود ندارد، روش های مولکولی از جمله pcr در تشخیص دقیق، قطعی و زودهنگام این ویروس از اهمیت ویژه‏ای برخوردار هستند. لذا هدف از این پژوهش، استفاده از یک سنجش pcr اختصاصی بر روی ژن l1 ویروس پاپیلومای انسانی، جهت تشخیص مولکولی hpv و بررسی وفور آن در نمونه‏های بیمار می‏باشد.مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی، پس از جمع‏آوری نمونه از ضایعات بدخیم دهانه رحم بیماران مختلف، dna ویروسی از بلوک‏های پارافینی 50 نمونه بالینی، استخراج شد و pcr با پرایمرهای اختصاصی ژن l1 ویروس پاپیلومای انسانی، بر روی نمونه‏های فوق انجام گرفت و پس از بررسی محصولات pcr تولید شده بر روی ژل آگارز 2 درصد، حساسیت و اختصاصیت این تست نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‏ها: از میان 50 نمونه بیمار، 33 مورد از نظر وجود عفونت hpv مثبت و 17 مورد hpv منفی بودند که حاکی از فراوانی بالای hpv در این جمعیت بیمار (حدود 66 درصد) بود. نتایج ارزیابی اختصاصیت برای نمونه‏های پاپیلوما مثبت بوده و حساسیت این تست، 20 نسخه از سازه نوترکیب حاوی l1 به ازای هر واکنش بود.نتیجه‏گیری: این مطالعه نشان داد که pcr با پرایمرهای اختصاصی بر روی ژن l1 روشی مناسب و دقیق برای ردیابی ویروس پاپیلومای انسانی است و این یافته‏ها موید گزارش های پیشین مبنی بر ارتباط میان hpv و سرطان دهانه رحم است.