|
|
|
|
فراوانی اینتگرون کلاس 1 و مقاومت آنتی بیوتیکی در سودوموناس ایروجینوزا جدا شده از بیماران بستری در بخش سوختگی بیمارستان طالقانی اهواز
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
خرم روز سجاد ,غریب پور فرزانه ,پرهیزگاری نجمه ,یزدن پناه محبوبه ,محمدی رضا ,راهبری نسیم
|
|
منبع
|
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك - 1394 - دوره : 18 - شماره : 3 - صفحه:9 -18
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: سودوموناس ایروجینوزا به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت در بین بیماران سوختگی مقاومت نسبتا بالایی نسبت به آنتیبیوتیکها دارد. اینتگرونها میتوانند سبب گسترش ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی در بین باکتریها شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی و فراوانی اینتگرون در بین ایزولههای سودوموناس ایروجینوزا بود. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد 73 سودوموناس ایروجینوزا از عفونت زخم سوختگی بیماران بستری در بیمارستان طالقانی اهواز جدا سازی شد. بررسی الگوی مقاومت آنتیبیوتیک این باکتریها با روش دیسک آگار دیفیوژن و نسبت به 9 آنتیبیوتیک انجام شد. فراوانی ژنهای اینتگرون کلاس 2،1 و 3 با روش واکنش زنجیرهای پلیمراز بررسی شد. تحلیل دادهها با استفاده آزمون آماری مجذور کای انجام شد. سطح معنیداری، 05/0 > p در نظر گرفته شد.یافتهها: بیشترین میزان مقاومت آنتیبیوتیکی نسبت به افلوکاسین(5/94 درصد)، آزترونام (5/94 درصد) و سفتازیدیم (2/93 درصد) دیده شد. 15 ایزوله سودوموناس ایروجینوزا به تمام آنتیبیوتیکهای مورد بررسی مقاومت نشان دادند. بررسی نتایج مولکولی نشان داد که اینتگرون کلاس 1 در 6/35 درصد از سودومونس ایروجینوزا وجود داشت، در حالی که اینتگرون کلاس 2 و 3 در هیچکدام از ایزولهها شناسایی نشد. نتیجهگیری: میزان مقاومت آنتیبیوتیکی در سودوموناس ایروجینوزا نسبت به آنتیبیوتیکهای سفتازیدیم، افلوکساسین، آزترونام، سفپیم و سفتریاکسون بسیار بالاست. علیرغم حضور اینتگرون کلاس 1 در 6/35 درصد از ایزولهها، اختلاف آماری معنیداری بین حضور اینتگرون و مقاومت نسبت به یک نوع خاص از آنتیبیوتیک یافت نشد که این موضوع احتمالاً نقش سایر مکانیسمهای مقاومت آنتیبیوتیکی را در سودوموناس ایروجینوزا نشان میدهد.
|
|
کلیدواژه
|
مقاومت آنتیبیوتیکی ,بخش سوختگی ,اینتگرون ,سودوموناس ایروجینوزا ,antibiotic resistance ,burn unit ,integron ,pseudomonas aeruginosa
|
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی یاسوج, استادیار، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران, ایران, دانشگاه شیراز, دکترا، گروه پاتوبیولوژی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تهران, دانشجوی دکترای تخصصی ویروس شناسی، گروه ویروس شناسی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی یاسوج, دانشجوی کارشناسی ارشد ژنتیک انسانی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی یاسوج, استادیار، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کهگیلویه و بویراحمد, کارشناسی ارشد میکروب شناسی، گروه علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس تحصیلات تکمیلی علوم و تحقیقات کهگیلویه و بویراحمد، یاسوج، ایران, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|