اثر ویتامین D بر روی مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

چکیده زمینه و هدف: مطالعات متعددی نشان داده‌اند که ویتامین d ممکن است بر ترشح و حساسیت انسولین نقش داشته باشد. این مطالعه اثر ویتامین d بر روی مقاومت به انسولین را بررسی می‌کند.مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 100 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در سنین 30 تا 70 سال به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده و تحت انجام آزمایش‌های مختلف قرار گرفتند. سپس به مدت چهار هفته با 50000 واحد ویتامین d خوراکی روزانه درمان شدند و مقاومت به انسولین در ابتدا و انتهای درمان مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل یافته‌ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 17 و آزمون‌های تی زوجی و ویل کاکسون صورت پذیرفت.یافته‌ها: بیماران شامل 70 زن و 30 مرد بودند. میانگین ویتامینd ، 28 /19±03/43 نانوگرم بر میلی‌لیتر بود. 24 درصد بیماران (بر اساس 25 هیدروکسی ویتامینd کمتر از 20 نانوگرم بر میلی لیتر) کمبود ویتامین d داشتند. مقادیر میانگین متغیرها در ابتدا و انتهای مطالعه به ترتیب برای قند ناشتا 74/36±48/138و 39±02/131 میلی‎گرم بر دسی لیتر (05/0=p)، برای انسولین 46/9 ±76/10و 25/8±6/8 میکرو واحد بر میلی لیتر (028/0=p) و هم‎چنین برای homa-ir نیز به ترتیب 18/3±57/3 و 28/3±89/2 (008/0=p ) بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ویتامین d موجب بهبودی مشخص در میزان قند خون ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین که با استفاده از homa-ir ارزیابی می‌شود، می‌گردد و افزودن مکمل ویتامین d اثر مثبت بر تحمل قند در دیابت نوع دو دارد.واژگان کلیدی: انسولین، دیابت، قند، ویتامین d، homa-ir