تاثیر رزمارینیک اسید بر مهار گسترش مزانژال در رت های دیابتی: نفرکتومی یک طرفه

چکیده زمینه و هدف: نفروپاتی دیابتی یکی از شایع‎ترین علل رسیدن به مرحله نهایی بیماری کلیوی است. هدف این پژوهش بررسی نقش آنتی اکسیدانی، آنتی دیابتی و ضد التهابی رزمارینیک اسید در مهار نفروپاتی دیابتی می‎باشد.مواد و روش‎ها: در این مطالعه تجربی ،40 راس رت نر مورد جراحی نفرکتومی چپ قرار گرفتند.رت‎ها به طور تصادفی به چهار گروه (هر گروه 10 رت) تقسیم شدند. گروه یک کنترل، گروه دوم دیابتی بدون درمان، گروه های سوم و چهارم گروه‎های درمانی با رزمارینیک اسید به ترتیب با دوز درمانی 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم انتخاب شدند. در گروه‎های دوم، سوم و چهارم با تزریق زیر جلدی آلوکسان دیابت القا گردید. بعد از 8 هفته درمان، مالون دی آلدهید سرمی اندازه‎گیری شد. برش‎های پارافینی از کلیه تهیه و به روش پاس رنگ آمیزی گردید. حجم گلومرول، حجم مزانژال داخل گلومرولی و حجم مویرگ گلومرولی با روش‎های استریولوژیک برآورد گردید. اطلاعات به کمک نرم افزار spss نسخه 13 و تست ناپارمتری من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: سطح سرمی مالون دی آلدهید در گروه های تحت درمان با رزمارینیک اسید به طور معنی‎داری در سطح گروه کنترل حفظ شده بود. هیپرتروفی گلومرولی، گسترش مزانژال و کاهش مویرگ های گلومرولی در گروه های درمانی با رزمارینیک اسید به طور معنی‎داری در مقایسه با گروه دیابتی بدون درمان بهبود یافته بود، ولی با سطح این متغیرها در گروه کنترل تفاوت معنی‎داری داشت. نتیجه گیری: رزمارینیک اسید می‌تواند هیپرتروفی گلومرولی، گسترش مزانژال و کاهش حجم مویرگ گلومرولی را در رت های دیابتی بهبود بخشد.واژگان کلیدی: اسکلرز گلومرولی، رزمارینیک اسید، مالون دی آلدهید، نفروپاتی دیابتی