عوامل روانشناختی، جمعیت شناختی و اجتماعی- اقتصادی مرتبط با ایده پردازی خودکشی در جمعیت عمومی شهر سمنان در سال 1391

چکیدهزمینه و هدف: فهم ایده پردازی خودکشی و عوامل آن پیامدهای بالینی ارزشمندی در پیش‎گیری و مداخله در بحران دارد. پژوهش حاضر به بررسی نقش پیش بین عوامل روان شناختی، جمعیت‎شناختی و اجتماعی- اقتصادی در ایده پردازی خودکشی در جمعیت عمومی شهر سمنان در سال 1391 می پردازد. مواد و روش‎ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی، 671 نفر از جمعیت عمومی شهر سمنان با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. داده‎ها با استفاده از پرسش‎نامه پنج عاملی شخصیتی نیو، چک لیست نشانه‎های روانی، پرسش‎نامه سبک دفاعی، مقیاس افکار خودکشی بک، مقیاس ناامیدی بک، پرسش‎نامه حمایت اجتماعی و پرسش‎نامه جمعیت شناختی جمع‎آوری و با هم‎بستگی و رگرسیون لوجستیک با استفاده از spss تحلیل گردید. یافته‎ها: سطح تحصیلات(237/1or=؛014/0p < )، روابط خانوادگی(873/1 or=؛010/0p < )، درآمد (211/4or=؛0030p < )، وضعیت اشتغال(149/3 or=؛008/0p < )، سابقه بیماری روان پزشکی(754/5 or=؛003/0p < )، سابقه بستری در بخش روان‎پزشکی(003/2 or=؛011/0p < )، روان رنجورخویی(136/6 or=؛001/0p < )، برون‎گرایی(612/3 or=؛005/0p < )، سبک دفاعی نوروتیک(468/2 or=؛005/0p < )، سبک دفاعی بالغ(107/4 or=؛002/0p < )، سبک دفاعی نابالغ(059/3 or=؛003/0p < )، حمایت اجتماعی(609/7 or=؛001/0p < )، و ناامیدی(834/9 or=؛001/0p < ) به طور معنی داری افراد دارای ایده پردازی خودکشی را از افراد فاقد ایده پردازی خودکشی تفکیک کردند(001/0p < ). این متغیرها در کنار هم، 4/97 درصد ایده پردازی خودکشی را به درستی پیش بینی می‎کنند. نتیجه‎گیری: در این مدل، عوامل روانشناختی، جمعیت‎شناختی و اجتماعی- اقتصادی خطرساز نسبت شانس ایده پردازی خودکشی را افزایش می‎دهد. این یافته‎ها در طراحی مداخلات پیشگیرانه و برنامه‎های مداخله در رفتارهای خود آسیب رسان اهمیت دارد. واژگان کلیدی: مکانیزم دفاعی، ناامیدی، روان رنجور خویی، ایده پردازی خودکشی