تاثیر دو نوع آزمون ورزشی منتخب هوازی و بی‎هوازی بر تغییرات سطوح پروتیین شوک حرارتی 70 در زنان جوان

چکیدهزمینه و هدف: پروتیین‎های شوک خانواده‎ای از پروتیین‎ها هستند که نقش حیاتی در نگهداری هموستاز سلولی و محافظت سلول در شرایط استرس‎زای مزمن و حاد بازی می‎کنند. هدف تحقیق حاضر بررسی تغییرات پروتیین شوک حرارتی(hsp70) پس از دو آزمون وینگیت و آستراند در دانشجویان دختر می‎باشد. مواد و روش‎ها: در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 40 دختر(20 نفر ورزشکار و 20 نفر غیر ورزشکار) به صورت داوطلبانه، به ترتیب با 3 ± 3/22 و 2± 2/23 سال، قد 5 ± 2/159 و 4 ± 2/161 سانتی‎متر و وزن 3 ± 3/59 و 2 ± 4/65 کیلوگرم، انتخاب شدند. آزمودنی‎ها دو آزمون وینگیت و آستراند را با فاصله زمانی 3 روز انجام دادند. نمونه خونی قبل و بلافاصله پس از اجرای آزمون‎ها و به مقدار 5 سی سی از سیاهرگ بازویی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده‎ها از روش اندازه‎گیری مکرر بهره گرفته شد.یافته‎ها: نتایج نشان داد در میزان hsp70 پس از آزمون هوازی آستراند، افزایش معنی داری در بین ورزشکاران و غیر ورزشکاران وجود دارد(01/0 > p). اما پس از آزمون بی‎هوازی وینگیت، افزایش معنی دار تنها در ورزشکاران (05/0p < ) مشخص گردید و در غیر ورزشکاران تغییر معنی داری مشاهده نشد.نتیجه‎گیری: مدت فعالیت ورزشی نسبت به شدت آن، بر میزان تولید پروتیین شوک حرارتی، از اهمیت بیش‎تری برخوردار می‎باشد. کلید واژگان: پروتیین شوک حرارتی، آزمون هوازی، آزمون بی‎هوازی، زنان جوان