تعیین رفتارهای پرخطر کارکنان در ارتباط با سلامت و ایمنی در یک شرکت خودروسازی در سال 1390

چکیدهزمینه و هدف: رفتار پرخطر، رفتاری است که فرد را در معرض عواقب بد یا نا خوشایند قرار می‌دهد. انجام رفتار پر خطر در محل کار منجر به بروز حوادث در کارکنان می‎شود. هدف این تحقیق تعیین میزان شیوع و توزیع رفتارهای پرخطر کارکنان شرکت خودروسازی سایپا در ارتباط با سلامت‏ و ایمنی می‌باشد. مواد و روش‎ها: در یک مطالعه مقطعی با استفاده از نمونه‎برداری سهمیه‎ای تصادفی و به نسبت از جمعیت کارکنان در معرض خطر شرکت خودرو سازی تعداد 302 نمونه انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسش‎نامه محقق ساخت که پایایی و روایی آن قبل از انجام مطالعه تعیین شده بود به روش خود تکمیلی و مشاهده مستقیم توسط کارشناسان آموزش دیده ایمنی جمع‎آوری شد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss نسخه 17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‎ها: نتایج نشان داد شایع‎ترین بیماری‎ها شامل کمر درد (با 4/86 درصد)، درد دست (با 9/58 درصد)، پا درد (با 40 درصد) و بیماری‌های تنفسی (با 33 درصد)می‎باشد. حداکثر میزان شیوع رفتارهای ناایمن و ناسالم در بین کارکنان شرکت به ترتیب حدود66 و 57 درصد بود. به طور کلی رفتارهای ناایمن در کارکنان با شیفت شب کاری بیشتر بود(001/0p < ). رفتارهای ناسالم در کارکنان مونتاژکار، جوشکار، رتوش کار، کاردان، رنگ‌پاش و کارگر خط بیشتر بود(05/0p < ).نتیجه‎گیری: شیوع نسبتاً بالای رفتارهای نا ایمن و ناسالم در افراد مورد مطالعه لزوم انجام مداخلات لازم برای کنترل و پیش‎گیری و در نتیجه کاهش مصدومیت‌های شغلی و بیماری‌های اسکلتی عضلانی و بیماری‌های تنفسی را به ‎ویژه در ارتباط با رفتارهای شایع‌تر و بخش‎های مرتبط و زیرگروه های پرخطرتر را مورد تاکید قرار می‌دهد. واژگان کلیدی: ارگونومی، ایمنی، حادثه، رفتار پرخطر، سلامت، مصدومیت های شغلی