بررسی نیازها و عوامل انگیزشی اعضای هیات علمی برای انجام فعالیت‎های آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1390

چکیدهزمینه و هدف :انگیزش یکی از ابزارهای مهم سوق دادن اعضای هیات علمی به انجام فعالیت‎های موثر و کارآمد در محیط‎های کاری می‎باشد. پژوهش حاضر بر مبنای نظریه هرزبرگ به بررسی نیازها و عوامل انگیزشی اعضای هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی اراک پرداخته است.مواد و روش‎ها: در این مطالعه تحلیلی مقطعی، از مجموع 168 نفر اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک 102 نفر به روش سرشماری به صورت آزادانه و آگاهانه، یک پرسش‎نامه 40 سوالی را که بر مبنای نظریه دو عاملی هرزبرگ طراحی شده، تکمیل کردند. داده‎ها با استفاده از آزمون‎های تی و من ویتنی یو و شاخص‎های مرکزی و پراکندگی در مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‎ها :میزان پاسخ‎گویی به پرسش‎نامه‎ها 7/60 درصد بود. 5/24 درصد از اعضای هیات علمی در مقطع علوم پایه و 5/74 درصد در مقطع بالینی فعالیت داشتند. عوامل ارتباط و پیشرفت و رشد، در ایجاد انگیزش اعضای هیات علمی بیش‎ترین تاثیر را داشته‎اند. عوامل شرایط فیزیکی کارو حقوق و دستمزد کم‎ترین تاثیرگذاری را دارا بوده‎اند. بین سن اعضای هیات علمی با عوامل انگیزشیماهیت کار، مسوولیت و موقعیت شغلی و نحوه سرپرستی و نظارت، همبستگی معنی دار وجود داشت. ارتباط بین سابقه کار و عواملحقوق و دستمزدو امنیت شغلینیز معنی دار بود. نتیجه گیری: ارتباط یکی از مهم‎ترین عوامل افزاینده انگیزش در اعضای هیات علمی است در حالی که شرایط فیزیکی محیط کار و حقوق و دستمزد کم‎ترین تاثیرگذاری را در این زمینه دارند. با افزایش سن اعضای هیات علمی، حقوق و دستمزد، نحوه سرپرستی و نظارت و امنیت شغلی اهمیت بیش‎تری در ایجاد انگیزش دارند. به عبارت دیگر با افزایش سن و تجربه کاری، انتظارات هیات علمی از مجموعه مدیریتی دانشگاه تغییر می‎‎کند و چنان‎چه مسوولین ارزشیابی مناسبی از فعالیت افراد نداشته باشند، آنها را در تصمیم گیری‎ها مشارکت نداده و به دلیل کیفیت فعالیت‎های مثبت مورد تشویق قرار ندهند، انگیزش مطلوبی در اعضا ایجاد نخواهد شد.واژگان کلیدی :اعضای هیات علمی، فعالیت آموزشی، عوامل انگیزشی