بررسی اثر درمانی تزریق داخل ویتره کلینداماسین درکوریورتینیت توکسوپلاسمایی و مقایسه آن با درمان خوراکی رایج

چکیدهزمینه و هدف: با توجه به این که کوریورتینیت توکسوپلاسموز منجر به از بین رفتن دید مرکزی، کدورت ویتره، درد چشم، ترس از نور و اشک ریزش می‎گردد، لذا درمان سریع آن بسیار اهمیت دارد. این مطالعه با هدف بررسی اثر درمانی تزریق داخل ویتره کلینداماسین درکوریورتینیت توکسوپلاسمایی و مقایسه آن با درمان خوراکی رایج انجام شد. مواد و روش‎ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی جامعه هدف، کلیه بیماران مبتلا به کوریورتینیت توکسوپلاسمایی مراجعه کننده به کلینک چشم پزشکی بودند که به طور تصادفی به دو گروه، مداخله(a) درمان با تزریق داخل ویتره کلینداماسین و شاهد(b) درمان رایج(داروی خوراکی پریمیتامین/سولفادیازین/کلینداماسین) تقسیم شدند. ابزار جمع آوری داده‎ها پرسش‎نامه مشخصات دموگرافیک و پرونده بیمار بود. حدت بینایی با چارت اسنلن و ضخامت شبکیه با دستگاه توموگرافی لایه‎های شبکیه اندازه گیری و نتایج قبل و بعد از درمان به مدت یک سال ثبت شد. داده‎ها پس از همسان‎سازی سن و جنس با استفاده از نرم افزارspss نسخه 16 و آزمون‎های توصیفی و استنباطی تحلیل شد. یافته‎ها: از 26 بیمار مبتلا به کوریورتینیت توکسوپلاسمایی، تعداد 16 نفر(5/61 درصد) شهری و تعداد 10 نفر(5/38 درصد) روستایی بودند. میانگین زمان بهبودی ضایعات بین دو گروه متفاوت بود(001/0p=). علاوه بر این که اختلاف آماری میزان بهبود حدت بینایی بین قبل و بعد از درمان در هر دو گروه معنادار بود، بین گروه‎ها هم این میزان بهبود تفاوت داشت(05/0p < ). هم‎چنین میانگین تغییرات اندازه ضخامت مرکزی ماکولا هرچند بین قبل و بعد از درمان در هر دو گروه تفاوت داشت(001/0p=)، ولی بین دو روش درمانی اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد (452/0p=).نتیجه‎گیری: هر چند هر دو روش درمانی (تزریق داخل ویتره کلینداماسین و دارویی رایج خوراکی«پریمیتامین/سولفادیازین/ کلنیداماسین) در درمان کوریورتینیت موثر هستند ولی روش تزریقی به لحاظ کوتاه‎تر بودن زمان بهبودی ضایعات، افزایش بیشتر حدت بینایی نسبت به روش مشابه جایگزین مناسب‎تری است.واژگان کلیدی: کلینداماسین، تزریق داخل ویتره، درمان خوراکی، کوریورتینیت توکسوپلاسمایی