اثر مصرف لسیتین در دوران بارداری و شیردهی موش مادر بر رفتار تشخیص شی جدید در زاده‎های نر و ماده

چکیدهزمینه و هدف: مطالعات نشان داده‌اند که سیستم کولینرژیک مرکزی می‌تواند بر حافظه حیوان در تعیین مکان اشیا موثر باشد، اما اطلاعات کافی در رابطه با مصرف مواد موثر بر این سیستم در دوران بارداری بر تشخیص شی جدید نسبت به شی قدیم و اثر آن بر جنین‎ها وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مصرف لسیتین(به عنوان منبع کولین) در دوران بارداری و شیردهی بر رفتار تشخیص اشیا به عنوان شاخصی از حافظه شناختی در زاده‎های نر و ماده موش صحرایی می‎باشد.مواد و روش‎ها: در مطالعه تجربی حاضر، رت‎های ماده با میانگین وزنی 10±160 گرم در طول بارداری(22 روز) تا سن 21 روزگی زاده‎ها توسط مقادیر مختلف لسیتین یا حامل آن گاواژ گردیدند. گروه‎ها شامل: کنترل(بدون دریافت هر گونه دارو)، شاهد و دو گروه دریافت کننده لسیتین با مقادیر 120 و 240 میلی‎گرم/کیلوگرم بودند. زاده‎ها پس از تفکیک جنسی، در 36 روزگی جهت بررسی حافظه تشخیصی مورد آموزش قرار گرفتند. تعداد زاده‎ها در هر گروه برای هر جنس 7 سر بود.یافته‎ها: نتایج نشان داد که مصرف لسیتین 240 میلی‎گرم/کیلوگرم در زاده‎های ماده سبب افزایش زمان قرار گیری در کنار شی جدید نسبت به گروه شاهد شده است (05/0p < ) در حالی که در سایر گروه‌ها تفاوتی بین زاده‌ها وجود نداشت. نتیجه گیری: مصرف لسیتین در دوران بارداری و شیردهی مادران سبب تغییر در حافظه تشخیصی در زاده‎های ماده می‌گردد و هم‎چنین جنسیت می‌تواند منشا بروز اثرات متفاوتی از این ترکیب در بدن حیوان باشد.واژگان کلیدی: لسیتین، حافظه، شی جدید، زاده‌ها