بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم نوکلیوتید تک (-611G/A (SNP در پروموتور ژن شماره 1 گیرنده اینترفرون گاما و بیماری مزمن ناشی از ویروس هپاتیت بی

چکیدهزمینه و هدف: عفونت مزمن با ویروس هپاتیت b یک بیماری چند عاملی است که با عوارض کلینیکی وخیمی همراه است. زمینه ژنتیکی میزبان خصوصاً عوامل ایمنی-ژنتیکی در پاتوژنز عفونت سرنوشت ساز می‎باشند. اینترفرون گاما و گیرنده آن نقش مهمی در پاسخ ایمنی به ویروس و دوره کلینیکی عفونت دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم نوکلیوتیدی تک (-611g/a) در پروموتر ژن گیرنده شماره یک اینترفرون گاما و عفونت مزمن ویروس هپاتیت b است.مواد و روش‎ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، dna ژنومیک از نمونه‎های خون محیطی مربوط به 150 نفر بیمار مزمن عفونت یافته با ویروس هپاتیت b و 150 نفر از افراد شاهد بر طبق روش فنل کلروفرم استخراج شده و dna آنها توسط روش پی سی آر- آر اف ال پی آنالیز گردید. مقدار p کمتر از 05/0 معنی‎دار در نظر گرفته شد.یافته ها: بعد از مراحل ژنوتیپی و هم‎چنین آنالیزهای آماری، تفاوت معنی‎داری بین گروه کنترل و بیمار مشاهده شد، به طوری که ژنوتیپ gg در گروه کنترل در مقایسه با گروه بیمار بیشتر بود.نتیجه گیری: زمینه ایمنی- ژنتیک میزبان می‎تواند نقش مهمی در پاسخ ایمنی میزبان بر علیه بیماری‎های عفونی ایفا کند، تغییرات در ژن گیرنده شماره یک اینترفرون گاما با چندین بیماری در ارتباط بوده است، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که حضور آلل gg در این جمعیت با کاهش خطر حساسیت به سمت عفونت مزمن همراه است.واژگان کلیدی: ویروس هپاتیت b، پلی مورفیسم نوکلیوتیدی تک، گیرنده شماره یک اینترفرون گاما