اثر آترازین بر روی پارامترهای اسپرمی و توان باروری آزمایشگاهی در رت های بالغ

چکیدهزمینه و هدف: آترازین علف کشی است که به طور گسترده برای کنترل علف‎های هرز توسط کشاورزان مورد استفاده قرار می‎گیرد. هدف از این تحقیق ارزیابی اثر آترازین به عنوان یک علف کش بر روی کیفیت، تغییرات dna اسپرم، توان باروری آزمایشگاهی و رشد جنین در رت‎های نر بالغ می‎باشد. مواد و روش‎ها: در این مطالعه تجربی از 42 رت نر بالغ از نژاد ویستار با وزن 5±170 گرم استفاده شد. رت‎ها به سه گروه شامل گروه کنترل و دو گروه تیمار تقسیم شدند. در گروه کنترل رت‎ها 2/0 میلی‎لیتر در هر روز روغن ذرت و در گروه تیمار آترازین را با دوز 150 میلی‎گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (دوز بالا) و دوز 75 میلی‎گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (دوز پایین) روزانه به مدت 45 روز از طریق خوراکی توسط گاواژ دریافت کردند. دم اپیدیدیم بریده شده و به داخل 1 میلی‎لیتر محیط کشت htf به مدت 30 دقیقه در داخل انکوباتور co2 5 درصد و دمای 37 درجه سانتی‎گراد انتقال داده شد. تعداد اسپرم، قابلیت زنده ماندن اسپرم، تحرک، آسیب dna اسپرم، ارزیابی اسپرم‎های نابالغ و بررسی توان باروری آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‎ها توسط آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته‎ها: در این مطالعه آترازین باعث کاهش معنی‎داری(05/0p < ) در تعداد اسپرم، قابلیت زنده ماندن اسپرم و تحرک اسپرم‎ها شد. داده‎ها نشان داد که آترازین اثر منفی بر روی بلوغ اسپرم‎ها و ساختار dna اسپرم‎ها در طول زمان دارد که نتیجه آن کاهش قابل توجهی و معنی‎داری(05/0p < ) در توان باروری بود. نتیجه‎گیری: آترازین قادر به ایجاد آسیب dna و ناهنجاری‎های کروماتین اسپرم‎ها بوده و می‎تواند عامل کاهش در توان باروری باشد.واژگان کلیدی: آترازین، رت، اسپرماتوزوآ