بررسی هاپلوتیپ هایHLA-DRB و HLA-DQB با روش SSP-PCR در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس – استان مرکزی

چکیدهزمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری خود ایمن با اتیولوژی نامشخص می‌باشد. فاکتورهای محیطی و ژنتیکی در استعداد ابتلا به بیماری نقش دارند. مطالعات ژنتیکی نشان می‌دهد که ژنهای کد کننده آنتی ژن‌های سازگار نسجی (hla) با بروز برخی از بیماری‌های خود ایمن از جمله مولتیپل اسکلروزیس ارتباط دارند. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که در جوامع مختلف بین همراهی این ژن‌ها و بیماری مغایرت وجود دارد. با توجه به تفاوت نژادی افراد در جوامع مختلف و مطالعات محدود انجام شده در جمعیت ایرانی و شیوع روز افزون بیماری مولتیپل اسکلروزیس، فراوانی آلل‌های hla در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، به منظور تعیین آلل‌های hla-dr و hla-dq از روش pcr-ssp بر روی 60 بیمار مبتلا به بیماری مولتیپل اسکروزیس و 40 فرد سالم با زمینه نژادی و جغرافیایی مشابه استفاده گردید. یافته‌ها: در این مطالعه بیشترین فراوانی آنتی ژن‌های hla(dr) کلاس 2 و hla(dq) کلاس 2 در بیماران، به ترتیب مربوط به آنتی ژن drb1*03 و آنتی ژن dqb1*02 بود. اختلاف معنی‌داری در سایر آلل‌های hla-dr و hla-dq بین دو گروه مشاهد نشد. نتیجه‌گیری: در این مطالعه نشان داده شد که آلل‌های drb1*03 و dqb1*02 در جمعیت مورد مطالعه با استعداد ابتلا به بیماری ارتباط دارند. در هر صورت به دلیل تفاوت نژادی در نقاط مختلف ایران نیاز است مطالعات بیشتری صورت گیرد.واژگان کلیدی: آنتی ژن hla، مولتیپل اسکلروزیس، ژنتیک