|
|
بررسی اثر ضد باکتریایی دندریمر پلیآمیدوآمین-G4 بر برخی از باکتریهای گرم منفی و گرم مثبت
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ایزانلو حسن ,احمدیجبلی محمد ,نظری شهرام ,صفوی نوید ,تشیعی حمیدرضا ,مجیدی غریب ,خزایی محمد ,وزیریراد وحید ,وکیلی بهنام ,آقابابایی حسین
|
منبع
|
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك - 1393 - دوره : 17 - شماره : 9 - صفحه:1 -10
|
چکیده
|
چکیدهزمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد باکتریایی دندریمر پلیآمیدوآمین–g4 بر باکتریهای اشرشیاکلی، آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اوریوس میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی اثرات ضد باکتریایی دندریمر پلیآمیدوآمین–g4 به روش انتشار دیسک و رقت لولهای بررسی شد. غلظتهای مختلفی از دندریمر پلیآمیدوآمین-g4 بر روی دیسکهای بلانک تلقیح شده و در محیط کشت مولر هینتون آگار قرار داده شدند. با تلقیح باکتریها مطابق با غلظت استاندارد 5/0 مک فارلند، هالههای عدم رشد بررسی گردید. حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی دندریمر پلیآمیدوآمین–g4، به روش رقت لولهای در محیط کشت نوترینت براث تعیین گردید. یافتهها: قطر هاله عدم رشد در غلظت 500 میکروگرم بر میلیلیتر از دندریمر پلیآمیدوآمین–g4 برای اشرشیاکلی، آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اوریوس به ترتیب برابر 14، 0، 35 و 29 میلیمتر بود. درمورد قطر هاله عدم رشد در باکتریهای گرم منفی با باکتریهای گرم مثبت اختلاف معنیداری مشاهده شد(05/0p < ). حداقل غلظت بازدارندگی دندریمر پلیآمیدوآمین–g4 برای اشرشیاکلی، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اوریوس به ترتیب برابر1250، 5/2 و 1 میکروگرم بر میلیلیتر بود. حداقل غلظت کشندگی دندریمر پلیآمیدوآمین–g4 برای اشرشیاکلی، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اوریوس به ترتیب برابر 2500، 5 و 5 میکروگرم بر میلیلیتر بود. دندریمر پلیآمیدوآمین–g4 بر آنتروباکتر کلواکه اثر بازدارندگی و کشندگی نداشت. نتیجهگیری: دندریمر پلیآمیدوآمین–g4 برای حذف اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اوریوس و باسیلوس سوبتیلیس موثر است. در ادامه این تحقیقات پیشنهاد میشود که سمیت احتمالی ترکیبات نانوساختار در آب شرب بررسی شده و در صورت عدم ممنوعیت استفاده، بررسیهای اقتصادی برای سنتز و استعمال آنها به عمل آید.واژگان کلیدی: دندریمر پلیآمیدوآمین، عامل ضد باکتریایی، حداقل غلظت بازدارندگی، حداقل غلظت کشندگی، قطر هاله عدم رشد*نویسنده مسیول: قم، دانشگاه علوم پزشکی قم، دانشکده بهداشت
|
کلیدواژه
|
Poly(amidoamine) ,Anti-bacterial Agents ,Minimum Bactericidal Concentration ,Zone of Inhibition
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی قم, استادیارگروه مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات آلایندههای محیطی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی کردستان, دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی تبریز, دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهران, استادیار مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم پزشکی تهران، تهران، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی قم, کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران, ایران, دانشگاه علوم پزشکی قم, کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات آلایندههای محیطی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم, کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک، گروه حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی قم، قم، ایران, ایران, کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، شرکت مهندسی آب و فاضلاب، تهران، ایران, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست، گرایش مهندسی منابع آب، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران،, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|