تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر درد و التهاب بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس

زمینه و هدف سیاتیکا یکی از معمولی‌ترین و مرسوم‌ترین بیماری‌های سیستم اعصاب محیطی به‌ شمار می‌آید و ممکن است در اثر فشار روی خود عصب سیاتیک ایجاد شود. با توجه‌ به اینکه ﻋﻀﻠﻪ پیریفورمیس در ﻧﺰدیکی ﻋﺼﺐ ﺳﻴﺎﺗﻴک ﻗﺮار دارد، اﺳﭙﺎﺳﻢ آن ﺑﺎﻋﺚ ﻓﺸﺎر ﺑﺮ ﻋﺼﺐ، ﺑﺮوز درد سیاتیک و درنهایت موجب سندروم پیریفورمیس می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر درد و التهاب بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس بوده است. مواد و روش ها جامعه آماری این پژوهش را بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس مراجعه‌کننده به مراکز پزشکی و درمانی شهر اراک تشکیل داده است که از این بین، 20 نفر به‌ صورت هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی در 2 گروه 10 نفره کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش در مدت 6 هفته به تمرینات ثبات مرکزی پرداخته و گروه کنترل در همین بازه زمانی به زندگی عادی خود ادامه دادند. برای بررسی تفاوت بین گروه‌ها از آزمون‌های تی‌تست، خی‌دو و مک‌نمار در سطح معناداری 5 درصد استفاده شد. ملاحظات اخلاقی انجام این مطالعه پس از تصویب در شورای آموزشی دانشگاه اراک، کمیته اخلاق دانشگاه علوم‌پزشکی اراک با شناسه ir.arakmu.rec.1400.157 و دریافت کد کارآزمایی بالینی از دانشگاه علوم‌پزشکی ایران با کد irct20211003052662n1 ‌تایید شد و برای اطمینان از شرکت داوطلبانه آزمودنی‌ها، فرم رضایت‌نامه شرکت در طرح با مفاد مربوطه از آن‌ها اخذ شد. یافته ها پس از اجرای پروتکل تمرینی در پایان هفته ششم، میانگین نمرات درد در گروه کنترل از 95.2 در پیش‌آزمون به 90.7 در پس‌آزمون کاهش یافت که این کاهش از لحاظ آماری معنا‌دار نبود (0.562=p)، در حالی ‌که در گروه آزمایش این نمرات از 91.7 به 33.4 کاهش یافته و این کاهش از لحاظ آماری معنا‌دار است (0.0=p)؛ بنابراین با 95 درصد اطمینان می‌توان گفت تمرینات ثبات مرکزی بر درد بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس، در سطح معناداری 5 درصد، تاثیر معنادار داشته است. از طرف دیگر، افرادی که عصب ملتهب داشته‌اند، در گروه کنترل از 10 نفر در پیش‌آزمون، به 8 نفر در پس‌آزمون کاهش یافته که این کاهش از لحاظ آماری معنا‌دار نبود (0.5=p)، در حالی ‌که در گروه آزمایش این افراد از 10 نفر به 2 نفر، کاهش یافت و این کاهش از لحاظ آماری معنا‌دار است (0.008=p)؛ بنابراین با 95 درصد اطمینان می‌توان گفت تمرینات ثبات مرکزی بر التهاب بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس در سطح معنا‌داری 5 درصد نیز تاثیر معنا‌دار داشته است.نتیجه گیری با توجه ‌به یافته‌های تحقیق حاضر و با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر نمونه‌های تحقیق می‌توان نتیجه گرفت تمرینات ثبات مرکزی باعث بهبود درد و التهاب بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس می‌شود. با توجه ‌به اصول و ویژگی‌های منحصربه‌فرد تمرینات ثبات مرکزی، مقبولیت و اثر مثبت آن بین افراد مورد پژوهش، امید است که این تمرینات در روند درمان این بیماران به ‌طور روزافزون‌تری استفاده شود.

the effect of core stability exercises on pain and inflammation of patients with piriformis syndrome

background and aim sciatica is one of the most common diseases of the peripheral nervous system and may be caused by pressure on the sciatic nerve. due to the fact that piriformis muscle located near the sciatic nerve, piriformis muscle spasm may put pressure on the nerve and cause sciatica and consequently piriformis syndrome. the present study aims to investigate the effect of core stability exercises on pain and inflammation of patients with piriformis syndrome. methods & materials this is a randomized clinical trial. the study population consists of all patients with piriformis syndrome referred to medical centers in arak, iran from. of these, 20 were purposefully selected and randomly divided into two groups of control (n=10) and exercise (n=10). the exercise group performed core stability exercises for 6 weeks, while the control group continued their normal life during this period. to examine the differences between the study groups, t-test, chi-square test, and mcnemar’s test were used. the significance level was set at 0.05. ethical considerations this study was approved by the ethics committee of arak university of medical sciences (code: ir.arakmu.rec.1400.157) and was registered by iranian registry of clinical trials (id: irct20211003052662n1). informed consent was obtained from all participants. results the mean pain score in the control group decreased from 95.2 to 90.7 after the exercise, which was not statistically significant (p=0.562). in the exercise group, the mean pain score decreased from 91.7 to 33.4, and this decrease was statistically significant (p=0.0); therefore, at 95% confidence interval, we can say that core stability exercises had a significant effect on the pain of patients with piriformis syndrome (p<0.05). the number of patients with inflamed nerve in the control group decreased from 10 in the pre-test phase to 8 in the post-test phase, but this decrease was not statistically significant (p=0.5). in the exercise group, it was reduced from 10 to 2, and this decrease was statistically significant (p=0.008); therefore, we can say that core stability exercises had a significant effect on the inflammation of patients with piriformis syndrome (p<0.05). conclusion core stability exercises can reduce pain and inflammation in patients with piriformis syndrome. these exercises can be used in the treatment of these patients.