ارزیابی ویژگی‌های ضدمیکروبی سمان‌های گلاس آینومر، زینک فسفات و پلی کربوکسیلات

زمینه و هدف: به منظور جلوگیری از پوسیدگی ناشی از دمینرالیزاسیون مینای اطراف اتصالات ارتودنسی ثابت با باکتری‌های شایع پوسیدگی‌زا نظیر استرپتوکوکوس موتانس و سوبرینوس و عدم وجود تحقیقات کافی در زمینه سمان‌های مورد استفاده در ارتودنسی بر آن شدیم تا خواص ضدباکتریایی سه سمان شایع در ارتودنسی (گلاس آینومر، زینک فسفات و پلی کربوکسیلات) را روی دو باکتری شایع پوسیدگی‌زا (استرپتوکوکوس موتانس و سوبرینوس) بررسی کنیم.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی بعد از کشت دو سویه استاندارد باکتری‌های استرپتوکوکوس موتانس و سوبرینوس و تغلیظ و به رقت رساندن آنها، از تست تماس مستقیم برای بررسی خواص ضدباکتریایی سمان‌ها استفاده شد. گروه‌ها (5=n) شامل: سه نوع سمان گلاس آینومر resilience‌، زینک فسفات hoffman rsquo;s و پلی کربوکسیلات hoffman rsquo;s و سه سمان گلاس اینومر، زینک فسفات و کربوکسیلات از کارخانه آریا دنت ایران بودند. داده‌های حاصل با نرم‌افزار spss‌ نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.ملاحظات اخلاقی: مطالعه حاضر با کد اخلاقی 7/1391.mubabol.rec در دانشگاه علوم پزشکی بابل ثبت شد.یافته ها در هر دو نوع محیط کشت حاوی باکتری‌های استرپتوکوک موتانس و استرپتوکوک سوبرینوس میان محیط‌های کشت حاوی سه گروه سمان‌ها از نظر قطر هاله عدم رشد باکتری، تفاوت آماری معنادار مشاهده شد (p<0/001). به طور کلی میانگین قطر هاله عدم رشد در سمان پلی کربوکسیلات ایرانی از نوع خارجی آن بیشتر بود (p<0/001).نتیجه گیری: اثر آنتی باکتریال سمان گلاس آینومر بیشتر از دو نوع سمان زینک فسفات و پلی کربوکسیلات بود. اثر آنتی‌باکتریال سمان‌های مورد بررسی بر باکتری استرپتوکوک سوبرینوس قوی تر از باکتری استرپتوکوک موتانس بوده است. همچنین به نظر می‌رسد سمان پلی کربوکسیلات ایرانی در هر دو نوع محیط کشت، نسبت به نوع خارجی آن اثر آنتی‌باکتریال بهتری دارد.

Evaluating the Antimicrobial Properties of Glass Ionomer, Zinc Phosphate, and Polycarboxylate Cement

Background and Aim: There exists increased demineralization risk of enamel adjacent to fixed orthodontic attachments by cariogenic bacterias (e.g., Streptpcoccus mutans, Streptpcoccus sobrinus) and inadequate data about commonly used orthodontic cements. Thus, we evaluated the antibacterial effects of three common domestic and foreign orthodontic cements (Glass ionomer, Zinc phosphate, polycarboxylate) on two cariogenic pathogens (S. mutans S. sobrinus).Methods Materials: In this laboratory study, after culturing two standard strains of Streptococcus mutans and Subrinus bacteria and concentrating and diluting them, a direct contact test was used to evaluate the antibacterial properties of types of cement. The study groups (n=5) included the following: three types of glass ionomer resilience cement, Hoffman rsquo;s zinc phosphate and Hoffman rsquo;s polycarboxylate, and three glass ionomer cement, zinc phosphate, and carboxylate from Aria Dent factory in Iran. The acquired data were analyzed using SPSS v. 17.Ethical Considerations: The present study was approved by Babol University of Medical Sciences (Code: MUBABOL.REC.1391.7).Results: In both types of culture media, containing Streptococcus mutans and Streptococcus subrinus bacteria, there was a significant difference between culture media containing 3 groups of cements respecting bacterial growth inhibition zone (P<0.001). In general, The mean diameter of the inhibition zone was greater in Iranian polycarboxylate, compared to its foreign counterpart (P<0.001).Results: Regarding to zone of inhibition, there was statistically significant difference between three tested cements in both S.mutans and S.sobrinus culturing media (P<0.001). The mean diameter of inhibition zone was greater for Iranian polycarboxylate compared to its foreign counterpart (P<0.001).Conclusion: Glass ionomer cement demonstrated better antibacterial effect compared to zinc phosphate and polycarboxylate cements. There was also greater antibacterial effect of three tested cements on S.sobrinus than S.mutans. Iranian polycarboxylate showed stronger inhibition on both mentioned bacterias compared to the foreign one.