بررسی استریولوژیک لایه‌های بافتی کولون موش‌های دیابتی نوع 1 به دنبال مصرف تیامین و استات سرب

زمینه و هدف: دیابت بیماری شناخته‌شده‌ای است که عوارضی مانند رتینوپاتی، نفروپاتی و گاستروپاتی را به‌ همراه دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثر تیامین و استات سرب بر کولون موش‌های دیابتی شده با آلوکسان طرح‌ریزی شده است که اثرات آن‌ در درمان و یا کاهش عوارض بافتی ناشی از دیابت آشکار می‌شود.مواد و روش ها: در این مطالعه 63 عدد موش با میانگین وزنی200 گرم در نُه گروه دسته‌بندی شدند. 1) گروه دیابت+استات 200 ppm؛ 2) گروه تیامین+استات 200 ppm؛ 3) گروه تیامین+استات سرب 1000 ppm؛ 4) گروه دیابت+تیامین+استات سرب 1000 ppm؛ 5) گروه دیابت؛ 6) گروه دیابت+‌تیامین؛ 7) گروه دیابت+تیامین+استات 200 ppm؛ 8) گروه دیابت+استات 1000 ppm؛ 9) گروه کنترل. پس از یک دوره‌ی بیست روزه، نمونه‌ها از حفره‌ شکمی خارج و با استفاده از روش معمول بافتی، اسلایدهایی جهت ارزیابی استریولوژی و هیستومورفومتری تهیه شد.ملاحظات اخلاقی: این مطالعه با کد اخلاق grn1m1903 در دانشکده‌ دامپزشکی دانشگاه شهرکرد تایید شده و همه روش‌های به‌کارگرفته شده در پژوهش حاضر، ا‌زجمله آسان‌کشی با رعایت کامل اصول اخلاقی مقید کردن حیوان انجام پذیرفت.یافته ها: میانگین ضخامت لایه‌ مخاطی زیرمخاطی در گروه‌های شش و هفت نسبت به سایر گروه‌های تیمار اختلاف معنا‌داری نشان داد. ضخامت لایه‌ عضلانی بین گروه کنترل و همه‌ گروه‌های تیمار به استثنای گروه‌های دو، شش و هفت، اختلاف آماری معناداری از خود نشان داد. در میانگین ضخامت لایه‌ ادوانتیس در گروه‌های یک، هفت و هشت اختلاف معنا‌داری با گروه کنترل مشاهده نشد. نتایج نیز بیانگر اختلاف آماری معنا‌داری در مساحت لایه‌های مختلف بافت کولون بین گروه یک و گروه کنترل بود.نتیجه گیری: با بررسی نتایج حاصل از این مطالعه، به نظر می‌رسد تیامین اثرات بهبود را در ضخامت لایه عضلانی و ضخامت لایه‌ ادوانتیس به دنبال داشته است. از سوی دیگر، مساحت لایه مخاطی تحت تاثیر اثرات بهبود‌دهنده تیامین نبود.

A Stereological Study on Colon Tissue Layers of Type 1 Diabetic Rats Following Thiamine and Lead Acetate Use

Background and Aim: Diabetes is a wellknown disease with such complications, as retinopathy, nephropathy, and gastropathy. This study aimed to investigate the effects of thiamine and lead acetate on the colon of inducedalloxan diabetic rats; the effects of which become obvious in the treatment or reduction of tissue complications caused by diabetes.Methods Materials: In this study, 63 rats weighing 200 g were divided into 9 groups, as follows: 1) Group of diabetes+pb acetate 200 ppm; 2) Group of thiamin+pb acetate 200 ppm; 3) Group of thiamine+pb acetate 1000 ppm; 4) Group of diabetes+thiamine+Pb acetate 1000 ppm; 5) Diabetes group; 6) Group of diabetes+thiamine; 7) Group of diabetes+thiamine+acetate 200 ppm; 8) Group of diabetes+pb acetate 1000 ppm, and 9) the control group. After 20 days, the study samples were removed from the abdominal cavity and the slides were prepared by routine tissue method. Then, the slides were evaluated for stereological and histomorphometric studies.Ethical Considerations: This study was approved by the Faculty of Veterinary Medicine, Shahrekord University (Code: GRN1M1903). Moreover, all methods used in the present study, including facilitation, were conducted per the ethical principles of animal restraint.Results: The mean thickness of mucosasubmucosa suggested significant differences in groups 6 and 7, compared to other treatment groups. There was a significant difference in the thickness of the muscle layer between the control and all treatment groups except for groups 2, 6, and 7. There was no significant difference in the mean thickness of advantia layer in groups 1, 7, and 8, and the control group. The obtained results also indicated a significant difference concerning different layers of colon tissue between group 1 and controls.Conclusion: Based on the present research results, thiamine presented enhancing effects on muscle layer thickness and adventitia layer thickness. Furthermore, the area of the mucosal layer was not affected by the improving effects of thiamine.